امروزه کمتر آثاری دیده می‌شود که با تمرین زیاد و وسواسِ کارآمد، به روی صحنه بروند.

باهون

نمایشی که صحنه به صحنه ممارست و سختکوشی بازیگران را بیان می‌کرد.

نمایشی که وسواسِ ظریفِ کارگردان را در راستای ساخت یک پرفورمنسِ فرم محور، کاملا ملموس می‌کرد.

عرض خسته نباشید به تمام گروه، بخصوص کارگردان، بازیگران و نوازنده محترم.