شک (یک تمثیل) نمایشی است بر محور سوظن، قضاوت و مرز ناپیدای حقیقت و دروغ؛ اجرایی با بار روانی سنگین که تماشاگر رو با پرسش‌های اخلاقی و اجتماعی رو به رو می کنه، بدون اینکه پاسخ روشنی ارائه بده...

نقطه قوت اصلی نمایش بدون تردید بازی‌هاست.
خانم رویا افشار با اجرایی فوق‌العاده درخشان روح شک، اضطراب، و تردید رو به صورت باورپذیر به صحنه آورد..
به نظرم با ظرافت بی‌نظیر و‌ بازی بدنی فوق العاده قوی، تنش‌های درونی کاراکترش رو به شکلی انتقال می‌داد که تماشاگر نه‌تنها با او هم‌درد، بلکه درگیر تصمیم‌گیری اخلاقیش می‌شد و حتی بعضی وقتا حس میکرد حق باهاشه...

دیالوگ‌ برجسته‌ نمایش، جمله‌ی تأثیرگذاری بود که می‌گفت:
«دروغ بهایی بود که برای رسیدن به حقیقت پرداختم.»
این جمله محور روایی نمایش ... دیدن ادامه ›› را در خود جا داده و می تونه خلاصه کل داستان باشه... و به نظرم نکته جالب نمایش نگاهی بود که به پیچیدگی تصمیم‌گیری‌های انسانی داشت...

در مقابل، صحنه‌آرایی نمایش کمتر از آن چیزی بود که از انتظار می رفت و به نظرم نتونست مکمل بازی های خفن بازیگر ها باشه
همچنین، بازی آقای بهنام تشکر هرچند که خیلی خوب بود ولی در قیاس با دیگر بازیگران، به‌ویژه خانم افشار بی‌رمق بود و انتقال احساسات شخصیتش در بسیاری از لحظات آن‌طور که انتظار می‌رفت نبود...

یه نکته شخصی؛ من همیشه برای خودم می گم تئاتر خوب اونی هست که وسطش به ساعت نگاه نگنی.. اینجا من ۳-۴ بار ساعت رو چک کردم ولی درست از لحظه ای که از سالن خارج شدم ذهنم باهاش درگیر شد.. به نظرم پایان بندی جذاب و بازی که داشت باعث شد همینجوری درگیر "شک" بمونم💫