تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تالار هنر
تماشاخانه هیلاج
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش دا
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 19:58:03
خسته نباشید میگم به تمامی عوامل نمایش یخبستگی
جنس نگارش نمایشنامه به نوعی هست که بازی‌هایی شدیدا قوی را می‌طلبد و خوشبختانه با دو بازیگر ... دیدن ادامه ›› کاربلد، بازی‌ها به شکلی عالی رقم خورد.
تبریک میگم به هر دو عزیز که مطابق انتظار کاملا درخشان ظاهر شدند.
موضوع نمایشنامه برای مخاطب عام شاید تازگی داشته باشد، ولی میدانیم که با اتفاق تازه و بکری از نظر موضوع در نمایش یخبستگی مواجه نیستیم.
دیالوگ‌های نمایش به خوبی نوشته شده که همراه با بیان و اکت جذاب بازیگران، اتفاق خوبی را رقم می‌زند.
نقدی به نمایش وارد است که چرا باید بامداد بگوید: «پاییز...! این اتفاقات همه ساخته‌ی ذهن من است»...؟
ما نشانه‌هایی چون تکرار دیالوگ‌های شاخص و تکرار موقعیت و تفاوت آشکار بین آن‌ها را داریم که خود القاکننده‌ی فضای تخیل و ساختگی ذهن است.
بنظر بنده این اتفاق کاملا عیان بود و احتیاجی به پرداخت و تأکید تا این حد نبود
این دیالوگ اگر برای مخاطب عام نوشته شده است، متأسفانه امکان اندیشه را از مخاطب گرفته است؛ و اگر چیزی جز این است باز هم متأسفانه در ذوق مخاطبان متخصص خود می‌زند. (کاش مجتبی پیرزاده آن دیالوگ را نمی‌گفت و اجازه می‌داد همچنان با هیجان ساخته‌های ذهنش و هروئین را ادامه دهم)
نقد بعدی بنده شکستن دیواری هست که در انتهای نمایش توسط مجتبی پیرزاده و سارا بهرامی اتفاق می‌افند
مخاطب پذیرفته است که با ستاره و بامداد مواجه است نه سارا و مجتبی. و دقیقا زمانی که مخاطب در اوج باور خود هست، سارا و مجتبی و احمد ظاهر می‌شوند.
(اگر منظور این است که ما ذاتا به عنوان انسان درگیر این موضوعیم و همین الان نیز با آن مواجه‌ایم، متأسفانه باید بگویم که در نیامده است.)
طراحی صحنه: کاملا کاربردی و به دور از هرگونه اضافات
طراحی نور: کاملا در خدمت و هماهنگ با نمایش (استفاده از نور بک و سایه را دوست داشتم/ که این نیز خود به نوعی القا کننده و تداعی‌گر حس تخیل شخصیت نمایش است)
موسیقی و افکت: حرفی نیست و همه‌چیز عالی و سرضرب
استفاده از هاش‌اف: بنده معمولا منتقد استفاده از میکروفن برای بازیگران هستم؛ ولی در نمایش یخبستگی به درستی استفاده شده است و به دلیل میزان‌سن‌ها و اکت بازیگران، جزئی از ملزومات این نمایش است.
گریم و لباس: انتخابی کاملا درست
کارگردانی: طراحی حرکت بازیگران و میزان‌سن‌های تعریف شده، عالی اتفاق می‌افتند و...
در انتها...
نمایش یخبستگی را نمایشی دوست‌داشتنی می‌نامم که بخش اعظمی از این اتفاق توسط بازی شاهکار سارا بهرامی و مجتبی پیرزاده رقم می‌خورد.
بنده دیدن این نمایش را به شما خواننده‌ی محترم هم توصیه می‌کنم
خسته نباشید مجدد به احمد سلگی، سارا بهرامی، مجتبی پیرزاده و سایر عوامل محترم نمایش یخبستگی
جنس نگارش نمایشنامه به نوعی هست که بازی‌هایی شدیدا قوی را می‌طلبد و خوشبختانه با دو بازیگر ... دیدن ادامه ›› کاربلد، بازی‌ها به شکلی عالی رقم خورد.
تبریک میگم به هر دو عزیز که مطابق انتظار کاملا درخشان ظاهر شدند.
موضوع نمایشنامه برای مخاطب عام شاید تازگی داشته باشد، ولی میدانیم که با اتفاق تازه و بکری از نظر موضوع در نمایش یخبستگی مواجه نیستیم.
دیالوگ‌های نمایش به خوبی نوشته شده که همراه با بیان و اکت جذاب بازیگران، اتفاق خوبی را رقم می‌زند.
نقدی به نمایش وارد است که چرا باید بامداد بگوید: «پاییز...! این اتفاقات همه ساخته‌ی ذهن من است»...؟
ما نشانه‌هایی چون تکرار دیالوگ‌های شاخص و تکرار موقعیت و تفاوت آشکار بین آن‌ها را داریم که خود القاکننده‌ی فضای تخیل و ساختگی ذهن است.
بنظر بنده این اتفاق کاملا عیان بود و احتیاجی به پرداخت و تأکید تا این حد نبود
این دیالوگ اگر برای مخاطب عام نوشته شده است، متأسفانه امکان اندیشه را از مخاطب گرفته است؛ و اگر چیزی جز این است باز هم متأسفانه در ذوق مخاطبان متخصص خود می‌زند. (کاش مجتبی پیرزاده آن دیالوگ را نمی‌گفت و اجازه می‌داد همچنان با هیجان ساخته‌های ذهنش و هروئین را ادامه دهم)
نقد بعدی بنده شکستن دیواری هست که در انتهای نمایش توسط مجتبی پیرزاده و سارا بهرامی اتفاق می‌افند
مخاطب پذیرفته است که با ستاره و بامداد مواجه است نه سارا و مجتبی. و دقیقا زمانی که مخاطب در اوج باور خود هست، سارا و مجتبی و احمد ظاهر می‌شوند.
(اگر منظور این است که ما ذاتا به عنوان انسان درگیر این موضوعیم و همین الان نیز با آن مواجه‌ایم، متأسفانه باید بگویم که در نیامده است.)
طراحی صحنه: کاملا کاربردی و به دور از هرگونه اضافات
طراحی نور: کاملا در خدمت و هماهنگ با نمایش (استفاده از نور بک و سایه را دوست داشتم/ که این نیز خود به نوعی القا کننده و تداعی‌گر حس تخیل شخصیت نمایش است)
موسیقی و افکت: حرفی نیست و همه‌چیز عالی و سرضرب
استفاده از هاش‌اف: بنده معمولا منتقد استفاده از میکروفن برای بازیگران هستم؛ ولی در نمایش یخبستگی به درستی استفاده شده است و به دلیل میزان‌سن‌ها و اکت بازیگران، جزئی از ملزومات این نمایش است.
گریم و لباس: انتخابی کاملا درست
کارگردانی: طراحی حرکت بازیگران و میزان‌سن‌های تعریف شده، عالی اتفاق می‌افتند و...
در انتها...
نمایش یخبستگی را نمایشی دوست‌داشتنی می‌نامم که بخش اعظمی از این اتفاق توسط بازی شاهکار سارا بهرامی و مجتبی پیرزاده رقم می‌خورد.
بنده دیدن این نمایش را به شما خواننده‌ی محترم هم توصیه می‌کنم
خسته نباشید مجدد به احمد سلگی، سارا بهرامی، مجتبی پیرزاده و سایر عوامل محترم نمایش یخبستگی
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۸۵۰,۰۰۰ نفر
+۳۱,۵۱۰ برنامه
+۱۰,۷۶۸,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۵۱,۶۵۴ برگه
۹,۸۶۰ آلبوم
۵,۶۳۵ پادکست
