باید گفت نمایش جسورانه، شجاعانه و پر از کنایه و ایهام می باشد. کشتن جادوگر، جانشینی، کسب قدرت، انتخاب اسامی و... همگی با برنامه و درایت بوده است. هر چند گاهی حرکات و رفتارها و گفتگوهای با رویکرد هزل و شوخی های کوچه و خیابانی بود که به کلاس کار نمی خورد. انگیزه برای خنده توام با تفکر هست و نیازی به این رفتارها نیست. قرار نیست همه با یک سطح از نمایش بهره مند شوند. بازی ها خوب بود به ویژه فرزاد حسنی و آرش فلاحت پیشه و مرجان آقا نوری. در کل بازی ها خوب است. اما خود آقای صحرایی بازی نمی کرد بهتر بود. یاد آقاهای مهربان تاترهای موزیکال می افتم که میان آخرش دو تا پیام اخلاقی می دن و می رن. می شد آخرش بدون بازیگر باشد مثل یک انرژی و نور که از کارما به عنوان منجی و یا یک نماد قدرت به موضوع خاتمه می داد. خدایی خیلی گوگولی آمد و همه زانو زدن. نکته بعد اینکه به نظر من نمایش می تواند در سالن بهتری اجرا شود. در سالن حافظ باکس B و C مناسب است و سپس A و D. اگر سایر باکس ها را می گیرید ترجیحا ردیف های بالا. باشد. باکس های کنار برای تماشا چندان دلچسب نیست. اگر در شهرزاد اجرا می شد همه تماشاگران به یک میزان از اجرا لذت می بردن. در هر حال نمایش خوبی است و آنرا از دست ندهید.