چه گویم که ناگفتنم بهتر است، زبان در دهان پاسبان سر است!
دوست داشتم این نمایش رو برم. خصوصاً که ماجراهای من و تئاتر با سقراط شروع شده بود... اما با تمام فشاری که روی تیمهای برگزاری و اجرای نمایش هست، ترجیح میدم در کنار دوستانی مثل شما بایستم و حسرت دیدن نمایش رو با عاشقان تئاتری که دوست داشتند ببینند و به هر دلیل نمیتونن ببینن تقسیم کنم.

بنظرم به عنوان یک نویسنده حق هر گروهی هست که قیمت اثر خود را مشخص کند . البته موافقم که تخفیف های خوبی هم بگذارند تا بعضی افراد بتوانند بلیت های ارزان تر تهیه کنند تا سالن نصفه ظرفیت به اجرا نرود.
ضمنا دیدم که بلیت ۳۰۰ تومنی هم برای بالکن هست و دوستان اکونومیک میتوانند توقع از ردیف اول را به بالکن کاهش بدهند . ضمنا اگر قصد دیدن تاتر هست بسیاری کارهای خوب دیگه هم در حال اجرا هستند با قیمت های خیلی پایین و اکونومیک . بنظرم این جنبش ضد گرانی تاتر ربطی به گرانی میوه ندارد که میوه فروش ها میوه کیلویی ۲۰ تومن رو میخرند و ۱۰۰ تومن میفروشند. که خیلی کار زشتیه .
. هنر با ارزش تر از سبد خانواده است و هنرمند گرسنه نمیتواند کار خوبی ارایه بدهد . باز هم سپاس از هنرمندانی که قدر مردم را میدانند و همگی قیمت ها رو به حداقل ۴۰۰ هزار تومن افزایش ندادند .

درود بر دوست فرهیخته و هنرمند. به قول آقای فردوسی پور اجازه بدهید قانع نشوم. بلیط تاتر و میوه را نمی توان در یک ردیف قرار داد. همان میوه 100 تومن را می شود جایی 40 تومن هم خرید. بگذریم ارتباطی ندارد. وقتی اجرا در تالار وحدت می رود و سام درخشانی و شبنم مقدمی و بهنام شرفی را می آوری باید دستمزد آنرا هم بپردازی و از جیب تماشاگر می رود. قطعا بعضی ها برای دیدن بازیگر می روند نه بازی. این واقعیت است. استاد هادی مرزبان در آبان 1403 یک نمایش به نام باغ شب نمای ما در فرهنگسرای نیاوران با اجرای استاد ایرج راد و مابقی بازیگران جوان و نوجوان روی صحنه برد. قطعا اگر این اجرا را با سلبریتی ها روی صحنه می برد باید سالن بزرگ تر و بلیط گران تر اجرا می کرد. اما تماشاگر برای کار آقای مرزبان آمد نه دیدن فلان بازیگر. زمانی قضاوت در مورد هزینه و تماشاگر داشته باشیم که لازم است بررسی شود یک نمایشنامه توسط یک کارگردان بزرگ و بازیگران جوان اجرا می شود، چقدر استقبال می گردد و اگر توسط سلبریتی ها اجرا شود چه وضعیتی دارد؟ من اعتقاد دارم الان نگاه به بازیگر شده تا نمایشنامه و کارگردان و این همان تجاری شدن می باشد. این هنرمندانی که برای این نمایش انتخاب شده اند شکر خدا گرسنه نیستند و بهای سیری بیشتر آنان را باید تماشاگر بپردازد. قطعا تماشاگری خواهد آمد که دنبال همان میوه 100 هزار تومانی است و براش مهم نیست چقدر فروشنده سود می برد.
در هر حال از گفتگو با جنابعالی خرسندم.