ای کبوترهای شهر پرغبار
مانده در بین شلوغی ها و دود
در میان برج هایی در حصار
دلخوشیتان آخر از بهر چه بود؟!

من اگر بال شما را داشتم
می پریدم از دل این گندزار
نقطه می گشتم بر اوج آسمان
دور می رفتم از این منزل هزار

دشت ها هستند و اینجا مانده اید
کوه ها هستند و بر بامید، آی!
تپه ها از خوشه ... دیدن ادامه ›› ها غرق طلا
بهر مشتی دانه در دامید، آی!

آسمان اینجا فقط خاکستری است
هر نفس همچون کبوتر در قفس
آه می روید از این بیغوله ها
هر تکاپو بی نتیجه است و عبث

ای کبوتر در جحیم ما نمان
پر بگیر و از چنین دوزخ بپر
گر شبی برگشتی و ما نیستیم
یاد ما را هم به همراهت ببر!