🎭 آنهایی که نمی بینیم
تاریخچه گریم و چهره‌پردازی را می‌توان در مصر باستان جستجو کرد، رنگ‌آمیزی چهره ابتدا در رسوم آیینی و با استفاده از ریشه‌ی گیاهان، رنگدانه‌های طبیعی و غیره انجام می‌شده است که مشابه آن را در اقوام چین و یا اینکاها نیز می‌توان مشاهده کرد. بعدها با پیدایش تئاتر در یونان باستان، چهره‌پردازی شکل جدی‌تری به خود گرفت و در نمایش‌های مذهبی هندوستان و کابوکی ژاپنی‌ها نیز ادامه یافته و اهمیت آن به گونه‌ای شد که در فهرست جوایز اسکار نیز قرارگرفت.
چهره‌پردازی در سینما با تئاتر تفاوت‌هایی دارد، در هنرهای نمایشی طراحی‌ها تغلیظ شده‌تر، با ضریبی بزرگتر و عمق بیشتری انجام می‌شود. "سولماز نجفی" چهره پردازیست که در حوزه تخصص خود، به عرصه هنرهای نمایشی پای گذاشته است و کارنامه پرباری نیز دارد. این گریمور و چهره‌پرداز، طی سال‌های فعالیت خود برای آثار زیادی از جمله: چند سی سی حادثه، از جهنم تا گولاگ، برادرها می‌میرند، انصراف، مرگ در می زند، دور از دسترس اطفال نگهداری شود، آهو، دو در یک یا اعترافات ذهنی محبوس در فضایی دو در یک، ایاز شیش آبجی، گوشت، خسوف، زنی در دو چهره، آلزایمر، این مرد بالشی یا اون مرد بالشی، فین جین، خبرنگار بی خبر، توو، زادروز زار و ماهرخ طراحی چهره داشته است.
"سولماز نجفی"در تازه‌ترین فعالیت خود در عرصه هنر‌های نمایشی این روزها با نمایش باخ، در پشت صحنه تماشاخانه هیلاج حضور دارد. باخ به کارگردانی بهزاد عبدی به روی صحنه رفته است و خسرو احمدی، بهناز نادری، بهزاد داوری، بهزاد عبدی و حسین میرزاییان از بازیگران این نمایش هستند که سولماز نجفی طراحی چهره و اجرای چهره پردازی این نمایش را بر عهده دارد.