چند خطی دربارهٔ نمایش وزینی تحت عنوان ژن زامبی
من شب گذشته موفق به تماشای این تئاتر شدم. هر چند با توجه به کارنامهٔ درخشان کارگردان محترم جناب آقای حامد رحیمی نصر همچنان انتظار می رفت که مخاطب سفری به اعماق خود و محیط پیرامون زندگی اش داشته باشد اما کم لطفی است اگر در مورد این اثر فاخر صحبتی پرتقدیر به میان نیاوریم.
ژن زامبی نمایشی روحنواز است که به میزان متناسبی از جدیت و طنز بهرمند بود. جدیتی همسو با مشکلات و تعارضات درکیِ جوامع بشر امروزی که با طنزی شریف، هوشمندانه اشارتی داشت بر مَثَل معروف؛ «هر طور بگیری، همانطور خواهد شد».
داستانی جذاب و دغدغهٔ اضدادگونه ای به سبک حامد رحیمی نصر.
بازی های بی نظیر.
طراحی لباس بی نقص و یک دست.
موسیقی چه از منظر اجرای زنده و چه به لحاظ کلام شعری پر کشش و جذاب.
ایده و پی رنگ داستان بکر و نایاب
باورپذیری و خط داستانی بی نقص و …
بی اغراق، همهٔ این عوامل در کنار هم به این معنی است که تصاویر این نمایش بی بدیل تا همیشه در ذهن مخاطب جای خوش خواهد کرد.