نمایش جزیره لولو تلاش داشت روایتی پررمزوراز از ماجراجویی و کشف دنیای ناشناخته‌ها را ارائه دهد. ساختار ماجراجویانه، استفاده از استعاره‌های ساده و تأکید بر کشف و رشد فردی، این نمایش را به اثری مناسب برای گروه سنی نوجوان تبدیل کرده بود.
نقاط قوت
یکی از مهم‌ترین نقاط قوت نمایش، طراحی صحنه و لباس آن بود. فضاسازی با خلاقیت قابل توجهی انجام شده و حال‌وهوای دوران روایت را بازسازی کرده بود. طراحی لباس نیز متناسب با هویت شخصیت‌ها بود و به ایجاد حس واقع‌گرایی کمک می‌کرد. موسیقی نمایش در مجموع قابل قبول بود، اما در برخی لحظات، به‌ویژه در بخش‌های ابتدای نمایش، شدت بالای آن موجب پوشاندن دیالوگ‌های بازیگران شد و درک گفت‌وگوها را دشوار کرد. استفاده مناسب از نور در لحظات کلیدی، حس رمزآلودی نمایش را تقویت کرده و به ایجاد فضایی تأثیرگذار کمک کرده بود.در مجموع تلاش بازیگران در اجرای نمایش قابل تقدیر بود. مشخص بود که تمرین بسیاری کرده‌اند و انرژی زیادی برای اجرای نقش‌های خود صرف کرده‌اند.
نقاط ضعف
یکی از مشکلات اصلی نمایش، ضرباهنگ کند و کش‌دار آن بود. برخی دیالوگ‌های طولانی و غیرضروری باعث افت ریتم شده و در لحظاتی کشش داستانی را از بین می‌برد. پرداخت شخصیت‌ها نیز یکی دیگر از ضعف‌های نمایش بود. به‌طور مشخص، سیر تحول یکی از دزدان دریایی از یک شخصیت شرور به فردی مثبت، هرگز به‌طور دقیق ... دیدن ادامه ›› تبیین نشد و دچار ابهام بود. این تغییر ناگهانی، بدون پیش‌زمینه و توجیه روایی مناسب، مخاطب را دچار سردرگمی می‌کرد. یکی دیگر از ضعف‌های نمایش، گرایش آن به لمپنیسم بود. در برخی دیالوگ‌ها و صحنه‌ها، شوخی‌های سطحی و کم‌مایه‌ای به‌کار رفته بود که نه‌تنها ارزش روایی چندانی نداشت، بلکه سطح کیفی اثر را نیز کاهش داد. به نظر می‌رسید نمایش برای جذب مخاطب عام، از استانداردهای هنری خود فاصله گرفته است.در مجموع، جزیره لولو نمایش پرپتانسیلی بود که با وجود نقاط قوتی مانند طراحی صحنه، لباس و نورپردازی، به دلیل مشکلاتی در ضرباهنگ، شخصیت‌پردازی و برخی انتخاب‌های روایی، نتوانست به اثری ماندگار تبدیل شود.