یک فیلم قسمت شد ببینم و فقط آه و وای
چقدر گاهی منصف بودن سخت است.
کاش بعضی ها سراغ تاریخ و ساخت فیلم تاریخی و اونهم یک پیامبر مورد اقبال تمام ادیان نرن خداییش.
چه کاریه؟!
ده فرمان هست دیگه
چرا باید با این حجم از لوث بودن بعضی از ماجراها روبرو بشیم.
به طور مثال مسایل خصوصی شبانه ی سبطی های موسی کلیم الله در روایت جناب حاتمی کیا با حالتِ تهوع زنانی که قدرت خدا همه باردار شده اند در سکانس بعد، چه شیوه ای در ارایه معناست نمیدانم.

تنها نقطه ای که مرا نگه میداشت بازی خوب و تاثیر گذار مریلا زارعی عزیز بود و بس.
البته قدرت نمایی خدا هم بد نبود درباره موسی....