این نمایش لذتبخشه. اگر از دور نگاه کنید به شکل کلی لذت میبرید. میخندید و بهتون خوش میگذره و با نگاهی متفاوت سراغ ادبیات میرید.
اینکه با مفاخر شوخی شده بزرگترین ویژگی مثبت کاره. چیزی که خیلی از نویسندگان جراتش رو ندارن. یکی از راههای زنده ماندن ادبیات همین شوخیهاست. بیرون کشیدن شخصیتها و قرار دادنشون در موقعیتهای تازه باعث میشه وجودشون در تاریخ یادآوری بشه و نگاه بهشون تازهتر بشه.
درمورد خود اجرا با جرات میتونم بگم بازی حمید عرب و بهزاد عبدی و بینظیر بود. صدای رسا و بازی نرم و بدنهای آماده.
درمورد بازی خانم بهناز نادری هم که دیگه جای گفتن نیست اون کیفیت صدا و اجرا عالی بود.
گاهی طی اجرا جملات بازیگران دیگه شنیده نمیشد که خب میشه گذاشت به حساب خستگی اجراهای پشت سر هم.
کمی پایان نمایش ریتم کند شد که با توجه به پایانبندی تناسب داشت. اما نظر شخصیم اینه میشد به شکلی جلوی از ریتم افتادن اجرا رو گرفت.
در کل شما با دیدن این نمایش قراره لذت ببرید.