چه قدر خوب :))))
شاید عوامل اجرا هم فهمیدن خیلی کارکردی نداره.
آره قبول دارم حرفت رو. ولی به نظرم اثر هنری تمایزی که می‌تونه با یه متن فلسفی یا جامعه‌شناختی داشته باشه، اینه که سوالی ایجاد کنه. سوالی که حالا ما از منظرهای مختلف باید تلاش کنیم جوابی برای اون پیدا کنیم.
ولی من یه استدلال دیگه‌ای هم دارم که مبنی بر اون چنین استفاده‌ای که در نمایش از بازپرس میشه، چندان جالب نیست. تو به درستی اشاره کردی که اصلا مکانی که بازپرس در اون به ماجرا نگاه می‌کنه بیرون از صحنه است و این موضوع می‌تونه این تداعی رو در ذهن ما ایجاد کنه که شخصیت بازپرس ... دیدن ادامه ›› از اول تا انتها بیرون از صحنه ایستاده و وارد بازی نمی‌شه. خب من یه سوال دارم چه چیزی این تداعی رو ایجاد می‌کنه؟
به نظرم مستقیم‌ترین جواب اینه که تجربه‌ای که ما از تئاتردیدن داریم یا شناختی که از بازپرس در واقعیت داریم. اگر این جواب ما باشه، به نظرم نقص کار معلوم میشه. اجرا نتونسته به خودی خود جایگاه بازپرس رو برای ما بسازه و ما باید با داشته‌های بیرون از نمایش و قراردادهای روزمره‌مون نقشش رو تحلیل کنیم. در حالی که اگر بازپرس هم وارد بازی صحنه می‎شد. خودش قرارداد مستقلی پیدا می‌کرد و جایگاهش معنادارتر می‌شد و اتفاقا وابسته به موقعیت نمایش می‌شد نه دنشی که ما از قبل داریم.

اااا چه قدر نوشتممممم. چیه این وراجی آدم رو ول نمی‌کنه :))))))))
ممنون که حوصله کردی خوندیییییییی و نظر دادییی. دمت گرمممم
حالا طبق توصیفاتی که کردم به نظرت اگر گچ و تصویر روی پرده بود بهتر بود یا اون جوری که تو دیدی؟