نقد تئاتر ماهرخ به عنوان یک اثر بسیار ضعیف
۱. نقاط ضعف تئاتر
الف) ضعف در محتوا و کارگردانی:
توهین به فرهنگ ایرانی:
نمایش با به سخره گرفتن بزرگان ادب و عرفان مانند نظامی، عطار و خیام به‌نوعی توهین به فرهنگ ایرانی بود.
نویسنده این بزرگان را به افرادی سطحی و دنبال امور بیهوده و مسخره‌بازی تشبیه کرده است.
اگر هدف طنز بود، می‌شد خلاقانه‌تر و در سطحی بالاتر عمل کرد، نه مانند تئاترهای مدارس.
بی‌اطلاعی کارگردان و نویسنده:
کارگردان دانش و شناخت کافی از آثار بزرگان ادب ایران نداشته و روایت نمایش در حد کتاب‌های دبیرستان هم نیست.
درهم‌آمیزی ... دیدن ادامه ›› نامناسب و بدون شخصیت‌پردازی داستان‌های لیلی و مجنون و شیخ صنعان.
ب) ضعف در بازیگری:
حسین رفیعی: اجرای بسیار ضعیف، پر از فریادهای غیرضروری.
بهزاد عبدی: بازی بی‌مزه، بدون جذابیت و تأثیرگذاری.
ج) دیالوگ‌ها و روایت:
دیالوگ‌ها نامفهوم و ضعیف بودند.
شوخی‌های زننده و جنسی که قدیمی، کلیشه‌ای و نخ‌نما شده‌اند.
تکیه‌کلام "اسکول" برای نظامی سطح نمایش را به‌شدت پایین آورده است.
د) مشکلات فنی (صدا و سالن):
کیفیت صدای ضعیف: تماشاگران نمی‌توانستند دیالوگ‌ها را به‌خوبی بشنوند.
طراحی نامناسب سالن:
تماشاچیان از سه طرف سالن نشسته بودند. اگر بازیگری دیالوگ خود را به یک سمت سالن می‌گفت، تماشاچیان در سمت دیگر قادر به شنیدن نبودند.
مشکل در گروه موسیقی:
گروه موسیقی در فاصله‌ای دور از صحنه و تماشاگران قرار گرفته بودند و صدای آن‌ها بسیار ضعیف به گوش می‌رسید.
هـ) مدت زمان اجرا:
نمایش بسیار طولانی و خسته‌کننده بود.
این اثر حتی در حد ۲۰ درصد تئاتر فینجین هم نبود.
۲. نقاط قوت تئاتر
بازی محسن زرآبادی‌پور که توانست توانایی خود را در میان ضعف‌های نمایش نشان دهد.
بازیگر نقش ماهرخ به‌خاطر صدای تأثیرگذار و اجرای مناسب.
گروه رقص دختران و پسران که بخشی از جذابیت نمایش را حفظ کردند.
۳. مقایسه و جمع‌بندی
در مقایسه با تئاترهایی مانند ایرج زهره و منوچهر که دلنشین‌تر و حرفه‌ای‌تر اجرا شده‌اند، ماهرخ بسیار ضعیف عمل کرده است.
مشکلات فنی صدا، طراحی سالن و نحوه چینش تماشاگران به کیفیت اجرا لطمه زیادی وارد کرده است.
حیف از محسن زرآبادی‌پور که در چنین اثری ایفای نقش کرد.