نکته خوبی اشاره کردید
علاوه بر صرع برای دارندگان اختلال فوتوفوبیا و افرادی که میگرن های شدید دارند میتواند آزار دهنده باشد و اگر قصد تماشا دارند حتما از عینک آفتابی تیره استفاده کنند.
البته قطعا باید ذکر شود دلیل این هشدار چیست! من با توجه به تجربه نمایشهای پیشین به دلیل نورهای تکرار شونده می‌بینم.
امیدوارم تصحیح و توضیحات اضافه گردد.
مرسی که دقت کردید

تناقضی بین وجود این دو مفهوم با هم روی صحنه وجود ندارد.
سورئالیسم از دو واژه‌ی سور به معنای فرا یا آن سوی و رئال به معنای حقیقت تشکیل شده؛ بنابراین سورئالیسم را می توان فراواقعیت یا آن سوی واقعیت تعریف کرد.سورئالیسم در تئاتر، به معنای شکستن محدودیت‌های سنتی نمایش و بیان اندیشه‌هایی است که اغلب در قالب‌های منطقی نمی‌گنجند. نمایش‌های سورئالیستی بیشتر به جای تمرکز بر روایت داستانی مشخص، به تجسم تصاویر ذهنی و رویاهای انسان می‌پردازند. در نمایش‌های سورئالی، مفاهیمی مانند زمان و مکان به شکلی غیرخطی و گاهاً بی‌معنا به تصویر کشیده می‌شوند. سورئالیسم در تئاتر تلاش می‌کند، بیننده به دنیای ناخودآگاه و درونی خود نگاهی بیندازد؛ جایی که احساسات و افکار به صورتی آزاد و بدون محدودیت به نمایش در می‌آیند.

ممنون از توضیحات مفید و سرشار شما، استفاده کردم، اما به‌طور معمول فانتزی، سوررئال، رئالیسم جادویی و .... هرکدام مشخصات سبکی خاصی خودشون رو دارند که اون‌ها رو از هم متمایز می‌کنه و هرچند در بین تعاریف نظریه پردازان هنر گاهی اختلاف‌ها و یا تداخلاتی بین این تعاریف وجود داره باز هم حوزه هرکدام از این سبک‌ها در جزئیات فراوان با یکدیگر متفاوت هستند و به همین دلیل مناسب نیست اثری را همزمان فانتزی و سوررئال و یا رئال جادویی بنامیم؛ چرا که هرکدام بنا به تعریف مشخصات خاص خود را دارند؛ هرچند نظر خالق اثر، منتقد ادبی و بیننده میتونه با هم متفاوت باشه در تعریف سبک اون اثر.
تنها به عنوان یک نمونه‌ی کوچک از بین تفاوت‌های زیاد بین همین دو سبک ، سوررئال و فانتزی, میشه به این نکته اشاره کرد که به طور کلی دنیای فانتزی دنیایی شاد را به تصویر می‌کشد درصورتی که فضای کلی حاکم بر دنیای سوررئال که متاثر از ناخودآگاه و به تبع آن سرکوب‌ها، وحشت‌ها و ... است دنیایی است معمولا تیره، ترسناک و دارک. البته تفاوت‌های بسیار دیگری هم وجود داره.