تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
تماشاخانه طهران
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش داSB > com/org | (HTTPS) localhost : 11:39:46
سه شنبه سیزدهمِ آذر ماه درکنار دوستانِ عزیزم به تماشای نمایش مَنگی نشستم .
اولین بار بود تئاتر هامون رو انقدر شلوغ میدیم!
در ابتدای شروع نمایش ... دیدن ادامه ›› تاریکی و صداهای عجیب و غریب و انتقال اون حس ترس ، برام تداعی کننده تنهایی انسان در ابتدا و انتهای سفرش به این دنیا بود.
طراحی صحنه را بسیار دوست داشتم ، استفاده از چمدان برام تداعی کننده یک مسافری بود که از سفر برگشته و چمدانش رو باز کرده تا از اتفاقات و داستان هایی که در طول سفرش باهاش مواجه بوده برامون بگه.
در ادامه با یک جوان با ظاهری بسیار داغون و ژولیده مواجه هستیم که ظاهرا در یک کشتارگاه کار میکنه و از کارش و زندگی که داره اصلا راضی نیست اما با خودش میگه بالاخره یک روز از اینجا میرم!
کشتارگاه و زندگی پر سر و صدا و ناخوشایند میتونه نماد زندگی مدرن باشه.
بازی جناب رحمانپور خوب بود و بیان خوبی داشتن،گریم خوبی هم داشتن.
بازی بازیگران فرم بسیار بسیار خوب و در جهت انتقال مفاهیم نمایش بود و من دوستش داشتم،در یک جایی از نمایش بازیگران فرم دستکش های قرمزی رو سمت تماشاگران پرتاب کردند و من حس کردم جهت انتقال حس پاشیدن خون در کشتارگاه باشه که ایده خلاقانه ای بود اما من خودم دیدم که این دستکش ها به چشم یکی از دوستان تماشاگر خورد و شاهد درد کشیدنشون بودم که برام ناخوشایند بود!
نور و نورپردازی و استفاده از سایه ها برام جالب بود.
موسیقی و طراحی لباس خیلی خوب بود.
کارگردانی کار رو دوست داشتم ، متن نمایش خوب بود اما یک جاهایی حس شعارزدگی رو بهم منتقل می‌کرد .
در انتها من هم موافقم راز پایان غم و جدا شدن از دنیای مدرن و روزمرگی ها رسیدن به عشقه …
خسته نباشید میگم به عوامل نمایش منگی…
اولین بار بود تئاتر هامون رو انقدر شلوغ میدیم!
در ابتدای شروع نمایش ... دیدن ادامه ›› تاریکی و صداهای عجیب و غریب و انتقال اون حس ترس ، برام تداعی کننده تنهایی انسان در ابتدا و انتهای سفرش به این دنیا بود.
طراحی صحنه را بسیار دوست داشتم ، استفاده از چمدان برام تداعی کننده یک مسافری بود که از سفر برگشته و چمدانش رو باز کرده تا از اتفاقات و داستان هایی که در طول سفرش باهاش مواجه بوده برامون بگه.
در ادامه با یک جوان با ظاهری بسیار داغون و ژولیده مواجه هستیم که ظاهرا در یک کشتارگاه کار میکنه و از کارش و زندگی که داره اصلا راضی نیست اما با خودش میگه بالاخره یک روز از اینجا میرم!
کشتارگاه و زندگی پر سر و صدا و ناخوشایند میتونه نماد زندگی مدرن باشه.
بازی جناب رحمانپور خوب بود و بیان خوبی داشتن،گریم خوبی هم داشتن.
بازی بازیگران فرم بسیار بسیار خوب و در جهت انتقال مفاهیم نمایش بود و من دوستش داشتم،در یک جایی از نمایش بازیگران فرم دستکش های قرمزی رو سمت تماشاگران پرتاب کردند و من حس کردم جهت انتقال حس پاشیدن خون در کشتارگاه باشه که ایده خلاقانه ای بود اما من خودم دیدم که این دستکش ها به چشم یکی از دوستان تماشاگر خورد و شاهد درد کشیدنشون بودم که برام ناخوشایند بود!
نور و نورپردازی و استفاده از سایه ها برام جالب بود.
موسیقی و طراحی لباس خیلی خوب بود.
کارگردانی کار رو دوست داشتم ، متن نمایش خوب بود اما یک جاهایی حس شعارزدگی رو بهم منتقل می‌کرد .
در انتها من هم موافقم راز پایان غم و جدا شدن از دنیای مدرن و روزمرگی ها رسیدن به عشقه …
خسته نباشید میگم به عوامل نمایش منگی…
۲۰ نفر
این را
خواندند
امین سعدی، محمد فروزنده، فردین رحمانپور، عرفان ضرغامی، سامان حسنی، لنا گودرزی، سحر قاسمی و رمیصا صمدی این را دوست دارند
امین سعدی، محمد فروزنده، فردین رحمانپور، عرفان ضرغامی، سامان حسنی، لنا گودرزی، سحر قاسمی و رمیصا صمدی این را دوست دارند
خریدار مریم علیپور (u.imdg5n)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۱ بهمن ۱۴۰۲
سرنوشت محتوم انسان،مستقیم با محیط اونه.جایی که تولد و زیست شکل میگیره،کیفیت بقا هم شکل میگیره.
۱۶ آذر
دوست‌دارم
( ۶ )
پاسخ
ایده خوبیه که به جای استفاده از رنگ قرمز از دستکش قرمز استفاده کرده بودن. من از این خون و خون بازی ها اصلا خاطره خوبی ندارم. لک لباسم به سختی پاک شد. و شلوارم دگ بدرد استفاده نمی خوره ،رنگ و روش رفت.
درود بر شما
به نظر من هم ایده جالب و خلاقانه ای بود 👌🏻
و متاسفم بابت اتفاق بدی که تجربه اش کردید🤦🏻♂️
به نظر من هم ایده جالب و خلاقانه ای بود 👌🏻
و متاسفم بابت اتفاق بدی که تجربه اش کردید🤦🏻♂️
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۱۰,۰۰۰ نفر
+۲۹,۱۳۰ برنامه
+۹,۳۰۱,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۳۰۳ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
