من شب اول اجرا رفتم.

عمده حضار، اهل‌موسیقی، هنرمندان، دانش‌آموزان هنرستان‌ موسیقی ‌و دانشجویان هنر بودند. جامعهٔ مخاطب ایده‌آل برای این ژانر پیچیده موسیقی.
ایرادات، بیش از هر چیزی‌ در نحوهٔ برگزاری بود تا خود محتوا.

نخست. یک اجرای پولی‌فونیک فاخر، مثل این اجرا نیازمند تمرکز و ذهن‌دادگی کامل به‌اجراست - چه در ردای نوازنده و‌ چه شنونده. و افسوس که تا ۲۰ دقیقه پس از آغاز اجرا، همچنان صدای رفت و‌ آمد و ورود متاخرین وجود داشت، و اساسا قطعه نخست را مختل، منحل ... دیدن ادامه ›› و‌ شهید کرد.

دو.
چرا مسئولین هماهنگی تالار رودکی، یعنی خانم‌ها، باید کفش پاشنه‌داری بپوشند که صدای قدم زدنشان، طنطنه‌ی ناموزون اجرایی چنین‌موزون باشد؟

۳. میکس و‌صدا برداری، و‌ متد این‌پوت، جای‌پختگی بیشتر‌ داشت.

۴. تنظیم‌قطعات، واقعا دستآوردی نوین در این‌ ژانر‌ فاخر‌ بود. اجتماع مبارک سنت، روایت، حس،‌ تکنیکاله، و سوناریته‌های هم‌خوان.

در کل، دست‌مریزاد.