این که در هر شرایطی می‌شه از اجرای خانم صامتی لذت برد، دلیل خوب بودن این کار نیست.

زنانی که در این اجرا تصویر شدن زنانی حسود، دروغگو، اهل غیبت و پز دادن و بیش از اندازه خرافاتی هستن. زنانی که به راحتی به هم خیانت می‌کنن و رفاقت رو زیر پا می‌ذارن، بی‌دلیل عصبی می‌شن و داد می‌زنن و به شکل احمقانه‌ای به مسخره‌ترین چیزها می‌خندن.

هیچ یک از زن‌های این اجرا، تاکید می‌کنم هیچ یک از زن‌های این اجرا شباهتی به اکثریت زنان جامعه ما ندارن.

اکثریت زنان‌های جامعه، زن دوم نیستن، چشمشون به جیب و دارایی مردها نیست، خیانت نمی‌کنن، فال نمی‌گیرن ... دیدن ادامه ›› و حسود نیستن.

اما چیزی که این نمایش نشون می‌ده:
زنی که مشخصا بابت جراحی سرطان سینه خودش رو ناقص خطاب می‌کنه و هویتش رو به عنوان یک انسان از دست می‌ده.

زنی که به رفیقش خیانت می‌کنه صرفا برای به دست آوردن یک مرد.

زنانی که هیچ کدوم شغلی ندارن، چشم انتظار دارایی یک مرد هستن یا ارثیه پدریشون رو خرج می‌کنن، دغدغه اونها به لباس، جراحی زیبایی و رژیم غذایی خلاصه می‌شه و در طول نمایش حتی یک حرف مهم رد و بدل نمی‌کنن.

تنها کار ارزشمندی که تو کل اجرا نمایش داده شد، نواختن هنرمندانه پیانو بود که اون رو هم پسر همسایه می‌نواخت، حتی اون رو هم نگفتن دختر همسایه پیانو می‌زنه تا تاکید کنن در همسایگی این زنان سطحی، زنی هنرمند زندگی می‌کنه!

آخر سر هم که صدا پخش شد: زن‌ها ترسو هستن! از فلان چیز و بهمان چیز می‌ترسن!

آیا نباید اثری که ۷ زن از اقشار مختلف رو به نمایش می‌ذاره قضاوت منصفانه‌ای نسبت به حقیقت زن‌های جامعه ما داشته باشه؟

نباید در این بین فقط یک زن از این ۷ زن، خیانتکار نباشه، آویزون نباشه، خرافاتی و دروغگو و پرحرف و یاوه‌گو نباشه؟

آیا در این جامعه کوچکی که به نمایش دراومد نباید یک زن فقط یک زن با فال گرفتن مشکل داشته باشه؟ نباید یک زن خودش شاغل باشه بی نیاز از مال مردان؟

نباید یک زن دغدغه‌ای بیش از موارد سطحی که مطرح شد رو بیان کنه؟
زن‌ در جامعه ما ده‌ها ساله که تعریف متفاوتی داره نسبت به آنچه که به نمایش دراومد.

زن‌ها روزانه می‌جنگن تا حقوقی که هزاران سال ازشون گرفته شده بود رو پس بگیرن، می‌جنگن تا هویتشون به عنوان یک انسان شناخته بشه و از جنس دوم القا شده جامعه فراتر برن و تصویری در شأن خودشون بسازن...

نمایشنامه خودتون رو به روز کنید چون زن‌ها دیگه این زنی که شما تصویر کردین نیستن.

در سالن هما منسوب به هما روستای عزیز چنین اجرایی جای تعجب داره...