تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
خانه نمایش دا
بلک باکس ایران مال
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 09:45:15
هر بار
که ترانه ای برایت سرودم
قومم بر من تاختند !
که چرا برای میهن
شعر نمی سُرایی؟!
و آیا زن
چیزی به جز وطن است ؟!
“ نزار قبانی “
در پروژه ی “ انسان “ ، زَن بودن سخت تر است و یقین هر که در این بزم مُقرَّب تر است جام بلا بیشترش میدهند ..
زن ... دیدن ادامه ›› زمین است ، می پروراند و می رویاند و می بالاند ، زن درخت است ، سایه می گستراند که بیاسایند و ریشه هاش قوام خاک است و عصاره ی وجودش شیرینی کام میوه اش است ، شُعله است زن و گرما بخش و روشنای تاریکِ دو روزه ی دنیا ..
همیشه فکر میکردم شاید هرکَس را باریتعالی بیشتر دوست میدارد زَن می آفریندش ..
زن بودن جنسیت نیست ، عُنصر است ، گوهر است ، فضیلت است ..
و در آرزوی روزی که بشر و در گام نخست جامعه ی بزرگ و محترم زنان به کُنه و عمق این مفهوم شگرف به دقیق ترین و اصیل ترین وجه ممکن پی ببرد و آن روز تولد بشری از نوعی دیگر خواهد بود عاری از هر کژی و بی مهری ..
“ امان “ در عین سادگی و بی پیرایگی و اختصار چنان با قدرت بیخ گوش و گونه ی مخاطب را مینوازد که به این زودیها چهره هایی و روایت هایی را که دیده و شنیده از یاد نبرد و فراموش نکند . بشریت طی هزاران سال فرهنگ فرسایی و آسمان ریسمان بهم بافتن های فلسفی و مدعای متوهم تمدن و اخلاق هنوز تا عروج به مقام رفیع انسانیت راهی طولانی در پیش دارد .
البته روایتی که “ امان “ تنها از گوشه ای و در چند پرده ی کوتاه از درد انسان به صحنه میبرد موضوعی جهانشمول و با ریشه ای سترگ در اعماق تاریخ است و محدود به جغرافیای گربه سان وطن نمیشود که شاید حتی علی رغم تمام تصویر رنگینی که امروز ارباب رسانه از زندگی زنان تحت سیطره ی قلمرو خودش به دنیا و به ما که از فرط دور افتادگی گاهی باورشان میداریم نشان میدهد چه بسا معنای زن بودن در آن طرفِ آب بسیار بیشتر نقض و دستخوش استحاله است .
اما آنچه امان میگوید درست میگوید و چه خوب تلخ میگوید .
یک تئاتر مینیاتوری و کامپکت که به لطف متن استخوان دار و بازیهای کاملا دقیق و دیدنی برای هر کارکتر بدون سر و صدای اضافه و بدون ادعا زهر کلام خودش را تا مغز استخوان مخاطب نفوذ میدهد ..
درباره ی “ امان “ گفتنی بسیار است که در این مقال نمیگنجد …
که ترانه ای برایت سرودم
قومم بر من تاختند !
که چرا برای میهن
شعر نمی سُرایی؟!
و آیا زن
چیزی به جز وطن است ؟!
“ نزار قبانی “
در پروژه ی “ انسان “ ، زَن بودن سخت تر است و یقین هر که در این بزم مُقرَّب تر است جام بلا بیشترش میدهند ..
زن ... دیدن ادامه ›› زمین است ، می پروراند و می رویاند و می بالاند ، زن درخت است ، سایه می گستراند که بیاسایند و ریشه هاش قوام خاک است و عصاره ی وجودش شیرینی کام میوه اش است ، شُعله است زن و گرما بخش و روشنای تاریکِ دو روزه ی دنیا ..
همیشه فکر میکردم شاید هرکَس را باریتعالی بیشتر دوست میدارد زَن می آفریندش ..
زن بودن جنسیت نیست ، عُنصر است ، گوهر است ، فضیلت است ..
و در آرزوی روزی که بشر و در گام نخست جامعه ی بزرگ و محترم زنان به کُنه و عمق این مفهوم شگرف به دقیق ترین و اصیل ترین وجه ممکن پی ببرد و آن روز تولد بشری از نوعی دیگر خواهد بود عاری از هر کژی و بی مهری ..
“ امان “ در عین سادگی و بی پیرایگی و اختصار چنان با قدرت بیخ گوش و گونه ی مخاطب را مینوازد که به این زودیها چهره هایی و روایت هایی را که دیده و شنیده از یاد نبرد و فراموش نکند . بشریت طی هزاران سال فرهنگ فرسایی و آسمان ریسمان بهم بافتن های فلسفی و مدعای متوهم تمدن و اخلاق هنوز تا عروج به مقام رفیع انسانیت راهی طولانی در پیش دارد .
البته روایتی که “ امان “ تنها از گوشه ای و در چند پرده ی کوتاه از درد انسان به صحنه میبرد موضوعی جهانشمول و با ریشه ای سترگ در اعماق تاریخ است و محدود به جغرافیای گربه سان وطن نمیشود که شاید حتی علی رغم تمام تصویر رنگینی که امروز ارباب رسانه از زندگی زنان تحت سیطره ی قلمرو خودش به دنیا و به ما که از فرط دور افتادگی گاهی باورشان میداریم نشان میدهد چه بسا معنای زن بودن در آن طرفِ آب بسیار بیشتر نقض و دستخوش استحاله است .
اما آنچه امان میگوید درست میگوید و چه خوب تلخ میگوید .
یک تئاتر مینیاتوری و کامپکت که به لطف متن استخوان دار و بازیهای کاملا دقیق و دیدنی برای هر کارکتر بدون سر و صدای اضافه و بدون ادعا زهر کلام خودش را تا مغز استخوان مخاطب نفوذ میدهد ..
درباره ی “ امان “ گفتنی بسیار است که در این مقال نمیگنجد …
امیرمسعود فدائی، محمد فروزنده، ارش خیل تاش، سپهر، زهره سپهریان، هانیه مدرس، میثم محمدی، بهاره مکرم و سعید شهیدیان این را
خواندند
۱۲ نفر این را دوست دارند
۱۲ نفر این را دوست دارند
زهرا تمیزی (zizoo666)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۵ دی ۱۳۹۱
حال هر سرزمین را باید از حال زن هایش شناخت.
" عالیه عطایی / کورسرخی "
" عالیه عطایی / کورسرخی "
۰۸ مهر
دوست‌دارم
( ۷ )
پاسخ
صبح ها با امید می خوانند! بچّه گنجشک ها نمی دانند
صحنه ی جنگ بمب و موشک هاست آسمانی که مال کرکس نیست
نه عذابی برای قهر رسید، نه خدایی به داد شهر رسید
آخرین مَرد، قبل مردن گفت: هیچ چی واقعا مقدّس نیست...
« #سیدمهدی_موسوی »
صحنه ی جنگ بمب و موشک هاست آسمانی که مال کرکس نیست
نه عذابی برای قهر رسید، نه خدایی به داد شهر رسید
آخرین مَرد، قبل مردن گفت: هیچ چی واقعا مقدّس نیست...
« #سیدمهدی_موسوی »
ارادت از من هست آقای هنزکی بزرگوار🌹🌻کاملا متوجه شدم که شما هم عقیده ی بسیار درستی دارید ولی همیشه مشکل از سوبرداشت ها بوده🙏زنان موفق بسیار کم دیده شدند و این بسیار ناراحت کنندست😔
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۰۸,۰۰۰ نفر
+۲۹,۱۳۰ برنامه
+۹,۳۰۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۲۹۷ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
