نمایشی که فقط برای <تیاتر دیدن> انتخابش کردم. با یک کارگردانی ضعیف. موسیقی تکراری و از نقطه ای به بعد خسته کننده. بازی های فوق اغراق آمیز و غیرقابل باور و در نهایت تعداد زیاد بازیگر ها و سمبل شدن روند داستانی از نقد های من به این کار بود. هر چند من شب اول این کار رو دیدم اما انتظار روی صندلی های سالن تا پایان نمایش برام عذاب آور شد. نمایش اسطور های ایرانی نیاز به ریزبینی بیشتری برای انتخاب بازیگر و نحوه ی پیش رفتن داشتان داره نه صرفا تولید یک اثر تاریخی که به هیچ عنوان در یادها نخواهد ماند. نقطه ای که امید من به کل در این اجرا قطع شد در لحظه ای بود که بازیگر بعد از بیان دیالوگ اشتباه رو به تماشاگر گفت ببخشید و بعد از اصلاح به اجرا ادامه داد.