بعضی کارهای خلاقانه نمایش رو دوست داشتم . قطعا بازی باورپذیر آقای آئیش نقطه قوت این کار بود به شکلی که مخاطب با یک دانشمند روی صحنه مواجه میشد و باور میکرد همه زندگی این فرد علم است. بازی محمد نادری در نقش بلارمین هم بسیار پرقدرت بود.
متاسفانه ضعف بازیگرانی مثل صدف اسپهبدی و محمد معتضدی در کنار بازی قدرتمند آقای آییش بسیار مشهود بود. به ویژه زمانی که یکی از مهم ترین دیالوگهای برشت بیان شد
طراحی حرکت بسیار ابتدایی و از سطح کار پایین تر بود. هماهنگی در اجرای فرم ها وجود نداشت.در کل نباید فراموش کرد این نمایشنامه را برشت نوشته و یکی از آثار پرطرفدار در ادبیات نمایشی است که می توانست بسیار بهتر روی صحنه برود. با آرزوی موفقیت