از اونجایی که قبل اینکه بیام این نمایش رو ببینم، نظرات کاربران رو خونده بودم و علاوه‌بر اون کار بی‌نظیر دوستان اجرا در نمایش «من ورونیکا نیستم» خوب به یادم بود، برای دیدن این نمایش که یک کمدی از شکسپیر هم هست شوق زیادی داشتم.
قبل از نمایش یک موسیقی که شاید در سبک متال یا هوی‌متال بود پخش می‌شد که تکرار چندمرتبه‌ای اون تقریباً باعث شد اذیت بشم. قبل از شروع نمایش هم بازیگران همراه با موسیقی و دست‌زدن وارد صحنه شدند (در نمایش من ورونیکا نیستم از بعضی دوستان همین گروه در ابتدای نمایش آهنگ Echos of Viola پخش می‌شد و بازیگران از همان دری که تماشاچیان وارد سالن می‌شوند وارد شدند.) برام کمی جالب و جدید بود اما کمی بیش از حد این روند طول کشید. صداهای دست‌زدن رو به ناهماهنگی می‌رفت و باز هم برایم باورپذیر نبود.
شروع نمایش با پخش ویدیو بود که همین امر باعث شد دیگر انتظاری از کار نداشته باشم، زمان پخش نمایش در زیر آن مشخص بود که یک ساعت و سی‌وسه دقیقه را نشان می‌داد. سطح کار بسیار پایین بود و جیغ و دادهایی که در هنگام نمایش می‌زند بسیار آزاردهنده بود.
از لطیفه‌های سخیفی چون چیزِخر و اصوات شهوانی بیش از حد استفاده شده بود. بعضی بازیگران تنها دیالوگ خود را بازگو می‌کردند و در جای خود قرار می‌گرفتند. ریتم کار هم خیلی کند و خسته‌کننده بود.
تنها نکته‌ی مثبت نمایش بازی بسیار عالی آقای شروین پناهی (که هنوز خنده‌های نمایش من ورونیکا نیستم از ذهنم پاک نشده و همچنین گروهی که اون نمایش ... دیدن ادامه ›› رو بازی کردن) بود که باعث شد بتونم تا انتهای نمایش بشینم.
از کارگردان اثر خواهش می‌کنم اگر قراره نمایش رو جور دیگری جز چیزی که قراره اجرا بشه (اثری فاخر از شکسپیر) قبل نمایش اطلاع داده بشه که اثر دراماتورژی شده یا بر اساس اون هست.
نکته‌ی مثبت دیگه‌ی نمایش آهنگ آخر از P!nk بود که باعث شد کمی حالم بهتر بشه. البته کسانی که Pop-Rock گوش ندادن یا سلیقه‌شون نیست ممکنه که اذیت شده باشن.