در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | یسنا طالب لو درباره نمایش بیداری: نمایش خوبی بود ،‌ بازیگران برای نقش ها مناسب انتخاب شده بودند به خصوص
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 09:33:57
نمایش خوبی بود ،‌ بازیگران برای نقش ها مناسب انتخاب شده بودند به خصوص نقش مرد زندان بان، بازیها روان بود و در کل نمایش ساده و به سهولت قابل درک بود.‌ دکور خیلی ساده و البته کاربردی بود دکور خوب بود هر چند می تونست بهتر هم باشه، چند جمله داشت که خیلی ذهن رو درگیر می کرد و به چالش می کشید.لباس ها با دقت کاملی دوخته شده بود. از هر ابزاری در دکور در جای مناسبش استفاده می شد و شلختگی در اجرا نبود. در کل نمایش پیچیده ای نبود اگر چه شخصا اندکی پیچیدگی و به چالش کشیده شدن ذهنی را می پسندم اما به هر حال در این شرایط سخت ،‌مقاومت کردن و روی صحنه آمدن کار شجاعانه ای است که خیلی‌ها خودشان را از زندگی طبیعی دور کرده اند و قایم شده اند و حتی پیام تئاتر خطرناک است سر می دهند، خیلی دلم می خواهد بدانم این افراد از کارگردان،‌تهیه کننده، بازیگر و ... واقعا مهمانی نمی روند(پس عکس های اینستاگرام ها چیزی دیگری می گوید،‌این دروغ است یا آن)،‌ سفر نمی روند،‌خرید نمی روند،‌سر کار نمی روند و دربست در خانه نشسته اند!؟ که الان فقط تئاتر را خطر مسلم کرونا می دانند؟
آیا حتما از ماسک و دستکش استفاده می کنند،‌آیا به در و دیوار خارج از خانه تکیه نمی دهند، اصلا آیا فضای بهداشتی سالن ها را دیده اند؟
آیا حاضرند بخشی از درامدشان را با گروه های تئاتر تقسیم کنند؟ اگر اصلا از خانه خارج نمی شوند و سرکار نمی روند نان از کجا می آورند که از کرونا نمردند از گرسنگی نمیرند؟ کم کم که مشخص شود شرایط آنقدر ها در تئاتر هولناک نیست و کم کم که سر و صدای کمک های مرکز هنرهای نمایشی درآید،‌سر و کله همه دوستان روزهای خوش تئاتر پیدا می شود.
دوستان خوشی نباشیم و با رعایت کامل بهداشت، زندگی را ادامه دهیم شاید یک سال دو سال دیگر یا چند سال دیگر هم این اپیدمی بود یعنی اینقدر در خانه ... دیدن ادامه ›› می ماند تا بپوسند؟!
هزار اما و اگر دیگر که به ذهنم می رسد اما بیخیال دوستان خوش تئاتر،‌ زنده باد دوستان همراه و همگام سختی های تئاتر نحیف کشورمان در روزهایی که خواسته و ناخواسته دست به دست هم داده اند که خاموشش کنند. تئاتر بدون مخاطب و با مخاطب زنده است. چون تئاتر بخشی اش جوشش و فوران درونی بازیگر،‌کارگردان ونویسنده است. درست است که به بیننده نیاز دارد اما،‌ اجرا عشق می خواهد حتی بدون مخاطب! و هر اجرایی بالاخره شجاعانی را برای تماشا می یابد.
سپهر، رضا بهکام و آذین حجازی این را خواندند
جعفر میراحمدی و فاطمه آرمات این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید