نوشت سر :
آدم ها / چقدر ما آدم ها در هر سطحِ اجتماع و با هر سطح فرهنگ در هر زمان و مکان، حالمان خوب نیست و این حالِ بدِ خودمان را با جنس دروغ و دو روویی ، ریا و شارلاتانی به هم هدیه می دهیم ، غافل از اینکه ما همه به هم ربط داریم و همه با هم در این کثافت خفه خواهیم شد؛ اما باز ، هستند آدم هایی که در این جهانِ بَلبَشو‌، هنوز درخت اُمیدشان خشک نشده و تا آخرین لحظه و حتیٰ در بدترین شرایط ، شرافت خود را زیر پا نمی گذارند ؛ کاش نااُمید نشوند ، کاش نااُمید نشویم تا حداقل بتوانیم ‘سرنوشت خوبی را رقم بزنیم.

کار «نوشت سر » مرا یاد جمله ایی از ‘پیتر بروک انداخت که می گوید : «تئاتر باید ترکیبی از جدی و شوخی ، واقعیت و خیال ، خنده وگریه و روح و جسم باشد.» و چه زیبا کارگردان این هارمونی قشنگ را در اجرا در آورده بود و ما این تضاد را هم علاوه بر شخصیت ها حتیٰ در طراحی صحنه هم میبینیم. تلفیق صحنه ی سفید و لباسهای مشکی، که چه ساده این جهانِ سفید را ما آدم ها سیاه ... دیدن ادامه ›› می کنیم.

و دیدن ۲۵ ، ۳۰ پرسوناژ روی صحنه که به قشنگی هدایت شده اند و دغدغه بزرگی را به دوش میکشند به شدت قابل احترام است و نباید به این سادگی از این اجرا گذر کرد.