ای کاش و ای کاش کمی به فکر وقت و هزینه ی تماشاگرهاتون می بودید. و ای کاش بعد از دیدن کار نظرم رو می نوشتم نه قبل از اون... متاسفم.

تو این برهه از زمان با وجود تمام مشکلات اجتماعی و اقتصادی با شرایط گیشه های تئاتر، تماشاچی برای چند دقیقه فارغ شدن از زندگی ماشینی بین این همه نمایش با اسم ها و عوامل بزرگ و کوچیک، نمایش "من" رو برای دیدن انتخاب میکنه ولی...
من به شخصه به همیت دوستانی که در این آشفته بازار کار تئاتر میکنن، غبطه میخورم. واقعا دوست دارم بهشون خسته نباشید بگم و در حد توانم ازشون حمایت کنم ولی نتیجش میشه اینکه قبل از دیدن کار بخوام از کار انتقاد کنم.
قضیه از این قراره که ساعت 6 و 35 دقیقه رسیدم به سالن و بلیط رو گرفتم و مثل بقیه منتظر شروع اجرا شدم و دیدم دوستانی رو که مثل من منتظر هستن. جلوی در ورودی سالن مشرف به در اصلی سالن بودم. زمان گذشت و به ساعتم نگاه کردم. ساعت 7 و 10 دقیقه بود. با تعجب از اینکه چرا تاخیر وجود داره و با پرس و جو متوجه شدم که اجرا شروع شده. اول فکر کردم فقط من این اشتباه رو کردم ولی بعد متوجه شدم که 5 نفر دیگه هم مثل من گیج و مبهوت هستن. هر 6 نفر روبروی سالن در فضای باز بودیم که کاملا مشرف به در سالن بود و جالب اینکه اون 5 نفر از من هم زودتر رسیده بودند. دو نفر دم گیشه و سه نفر دقیقا روبروی در شیشه ای در کنار من بودن.
حالا اینکه مسئول سالن چطور شروع اجرا رو اعلام کردند که 6 نفر متوجه نشدن به کنار ؛ اینکه هنوز اجرا رو ندیده میخوام از عوامل انتقاد کنم خیلی بده.
(گرچه این رو هم باید اضافه کنم که یکی از عزیزان که دیدن ما 6 نفر هستیم، حق رو به ما دادند.)
البته فکر نمیکنم دیگه بخوام به سالن مولوی بیام.