ساده اما کامل بود، جزییات اضافی هم در صحنه هم در بازی و هم در کارگردانی حذف شده بود و نگاه به دنیای توهمی که بازیگرا بینش در رفت و آمد بودن خیلی خلاقانه بود. البته بعضی از زمانها بازیگرها تمرکزشون کم میشد و پیوستگی حس خدشه دار میشد.