7 توصیه به آنهایی که می‌خواهند (باید) به تماشای این اثر بنشینند

خطاب به آنها که پاهایشان همچون نگارنده از بلیط 40 هزار تومانی این اجرا در ابتدا کمی سست و لغزان است. به جای دلخوش کردن به دفاعیه‌هایی نظیر: «همه چیز گران شده»، «در مقایسه با بسیاری از آثار ارزان‌تر است» و یا حتی شعارهای پر طمطراق در حمایت از هنرمندان تئاتر همین بس که بگویم «فرشته تاریخ» ارزش 40 هزار تومان را دارد؛ خیالتان راحت. همین.

آن دسته از تماشاگرانی که پس از گذراندن روزی سخت قصد تماشای این اثر را دارند بهتر است با نوشیدن قهوه هوشیاری و تمرکزشان را در طول اجرا بیمه کنند.

توجهی به توصیفاتی نظیر «نمایش سنگین!» یا «اجرایی فلسفی!» نداشته باشید. اطلاق این ویژگی‌ها اساساً لایتچسبک و جسارتاً بیشتر عیان‌کننده (نا)داشته‌ها ... دیدن ادامه ›› و سلیقه نازل نگارندگان آن است.

برخلاف برخی از اظهارنظرات هیچ تفاوتی در صندلی‌های سالنِ چارسو برای دید بهتر نیست. شخصاً در ردیف انتهایی بودم اما هرگز کاستی و دریغی در این خصوص نداشتم که هیچ؛ از شر پچ‌پچ‌های پشت‌سر، نوک‌پاهای از بناگوش در نزدیک‌ترین فاصله به خویشتنِ حضرات ردیف پشتی و بسیاری از موارد اینچنین نیز یله بودم.

رفقا در صورتی که آشنایی با شخصیت والتر بنیامین ندارید هیچ نگران نباشید چراکه در متن نمایشنامه بارها شخصیت او به تماشاگر معرفی می‌شود؛ به عنوان مکملی اثرگذار اما حتماً بروشور اجرا و نوشته آقای رضایی‌راد را مطالعه بفرمایید که بسیار کارگشاست؛ برای بهتر دیدن و ارتباط برقرار کردن با متن. به تیم اجرایی نیز اکیداً توصیه می‌کنم بروشور نمایش را از طریق مسئولان کنار درب ورودی که بلیط‌ها را کنترل می‌کنند به تماشاگران بدهند تا آنها قبل از دیدن اجرا؛ به جای دیدن رفقا و بغل کردن‌های پر هیجان و هیستریک و غش و ضعف کردن از وصالی که انگار پس از عمری مفارقت بوده، متن دو صفحه‌ای کارگردان را بخوانند تا لذت بیشتری از نمایش ببرند.

یک یادآوری کلیدی برای عشاق «چهره‌های معروف»؛ بدون تعارف بود و نبود باران کوثری به عنوان یکی از بازیگران این اجرا تأثیری در روند کار نداشت. (فکر کنم کسی نباشد که فقدان باران خانم را لطمه و ثلمه‌ای به کلیت اثر بداند) حضور ایشان واجد هیچ‌گونه ویژگی مثبت در کلیت کار نیست هر چند غنیمتی برای فروش و استقبال بیشتر می‌تواند باشد. اصلاً اجازه بدهید صریح بگویم ابداً بازی چشمگیری از ایشان شاهد نیسیتم (علی‌رغم توانمندی‌های اثبات شده ایشان در بازیگری) فلذا اگر به شوق دیدن ایشان عزم سالن چهارسو را کرده‌اید بهتر است بلیط‌تان را در برگه این نمایش در تیوال به مزایده بگذارید بلکه علاقه‌مندی جدی‌تر ره به تماشای این اثر فاخر بپیماید.

«فرشته تاریخ» از حیث متن، اجرا، میزانسن، کارگردانی و یکدست بودن عملکرد کیفی بازیگران یکی از ممتازترین آثاری است که در دو دهه اخیر در کشور اجرا شده و این ادعایی شیفته‌وارانه، سانتی‌مانتال، سلیقه‌ای و یا نشأت گرفته از وجود ارادتی به عوامل نیست. «فرشته تاریخ» بسیار بالاتر از مفیستوی دکتر دلخواه، اکمل‌تر از این یک پیپ نیستِ مساوات و خلاقانه‌تر از بسیاری از کارهای سرآمد در سالهای گذشته است.

نهایتاً آنکه علاقه‌مندانِ تئاتر نباید تردیدی برای دیدن این نمایش در دل راه بدهند و تحت هر شرایطی تماشای آن را در لابه‌لای برنامه‌های فرهنگی‌شان لحاظ کنند.

هشداری انتهایی خطاب به آن دسته از تماشاگرانی است که به دلیل غرق شدن در کام اجراهای نازل اما پرطمطراق سالهای اخیر به دنبال تماشای آثاری هستند که انبساط خاطرشان را باعث و کسالت‌شان را مرتفع کند: این اجرا به درد شما نمی‌خورد.