دربارهٔ جملهٔ اول اگر منظورتون اینه که شما نقدی به کار ندارید که هیچی، ولی اگر منظورتون اینه که انقدر خوبه که کسی نباید نقدش کنه عارضم محضرتون که هیچ کار بشری اونقدر کامل و خوب نیست که احتیاج به نقد صحیح و اصولی نداشته باشه.

من به‌عنوان کسی که نمایش را دیدم و دوست داشتم گمان می‌کنم حتماً جای نقد دارد. اگر با رویکردی نقادانه به تماشای نمایش ننشینیم، درواقع موضعی اختیار کرده‌ایم که دیدن و یا ندیدن نمایش اثری بر اندیشه و زندگی ما نخواهد داشت. گذشته از این، ما از یک طرف اثر را داریم که منطقی خاص خودش دارد و از طرف دیگر تماشاگران پرشماری که هر کدام با فکر و حس و ارزش‌های بخصوصی به دیدن نمایش می‌آیند. اثر نمایش بر هر یک از آن‌ها متفاوت است و بنابراین نمی‌توان گفت به موضوعات خاصی نپردازیم چون درمجموع مضر است. در آخر گمان می‌کنم چیزی که باعث می‌شود نمایشی را باارزش (هم از نظر زیبایی‌شناسانه هم از نظر اخلاقی) بدانیم موضع خود نمایش در قبال موضوعش است.