من دیشب پسرم و کودک درون خودم رو به دیدن این نمایش بردم. کار خوبی بود، روان و زیبا به یکی از دغدغه های اساسی والدین پرداخته بود. شاید انتخاب عروسک برای نقش کودک و پدربزرگ نمایش رو برای بچه ها جذابتر کرده بود و بازی شیرین اقای عطایی هم (البته نه به شیرینی ماهی سیاه کوچولو) . ولی در مورد متن نمایش چیزی که خیلی مشهود بود درسته به خیلی از سوالات اساسی بچه ها پاسخ داده شد ولی به نظر من باز هم یک سری از بچه ها رو گذاشت با سوالاتشون. فراموش نکنیم با افزایش اموزه های روانشناسی والدین در این روزگار خیلی از بچه ها با همین اطلاعاتی که از کجا امدیم داد پا به سالن گذاشته بودند و توقع داشتند مقداری (البته مقداری در حد فهم کودکانه) جزئی تر جواب سوالشون رو بگیرند.
با همه اینها باز هم کاری با موضوع عالی و بکر بود بود. ممنون از اقای عاقبتی و تیمشون.
به امید کارهای بیشتر
و در پایان ای کاش ای کاش مسئولین تالار هنر فکری برای نظم سالن بکنند.