نمایش خوبی بود. نه به اون شدت و غلظت که ازش تعریف میشد چون نمایش های خیلی بهتر و تاثیرگذارتر هم دیده بودم ولی خوب بود و قطعاً ارزش دیدن داشت. و البته تا حدودی شبیه فیلم ابد و یک روز. علی شادمان خیلی خوب بود و به نظرم میشه گفت که وزنه سنگین اجرا بود. بازی حسی هستی مهدوی رو دوست نداشتم و به نظرم ضعیف بود. بر خلاف بسیاری از نظرات نمایش اصلاً خنده دار نبود. کمدی که به هیچ وجه! بجز چند صحنه معدود که بیشتر به زهرخند شبیه بود یا نهایت لبخندی کفایت میکرد. تماشاگران بعضی قسمت ها میخندیدن که من نمیفهمیدم واقعاً چرا!؟ مثل صحنه رقص علی شادمان! متاسفانه تشویق های بی جا حین نمایش هم باعث میشد بخشی از دیالوگ ها بین تشویق ها گم بشن! یادمه یک بار قبل اجرای یک نمایش از مامور سالن درخواست کردم علاوه بر تذکر برای خاموش نگه داشتن گوشی بابت تشویق نکردن حین اجرا هم تذکر بدن که جوابی که دریافت کردم این بود: "خب دوست دارن تشویق کنن"!