درود بر همه ی دوستان
دیشب 96/10/3 این تیاترو دیدم.
من از دیدنش بسیار لذت بردم. متن خوب بود و معماهای خوب خودشو داشت. سردرگمی های جالبی ایجاد می کرد و شوک های خوبی ایجاد میکرد و استرس هایی که ایجاد میشد هم خیلی خوب بود. تلفیق موسیقی خوب و بازی ها هم خیلی خوب بود و بسیار هماهنگ. دوستانی که بازیو نقد کرده بودن به نظرم مشکل شبای اول اجرا بوده. البته شروع نمایش کمی ضعیفتره اما هرچی پیش میرفت بهتر و بهتر میشد. به خصوص بازی خانم پسیانی با صندلی چرخدار که کاملن عجین شده بودن و بسیار باورپذیر بود.
کارگردان این کار از بازیگران تیاتر اتاق ورونیکا بوده و کسایی که اون کارو دیدن نشانه های آشنایی می بینن. فضا و حسی که ایجاد میشه به اون تیاتر بسیار نزدیکه. شاید بشه گفت یه جورایی کپی برداری هایی شده.
ولی درکل من از تماشای این تیاتر لذت بردم. و تماشای کارو پیشنهاد می کنم.
سپاس از دوستانی که وقت گذاشتن وو مطلبو مطالعه کردن.