ما با کلی امید و آرزو رفتیم به دیدن این نمایش. گفتیم لااقل رویا نونهالی که هست!
و خب..بود...اما نقش که خوب تعریف نشده باشه و نمایشنامه که بی سروته باشه و مثل لحاف چهل تکه هر تکه اش یه ساز بزنه، بازیگر خود خدا هم باشه نمی تونه معجزه کنه
البته نمایش چند لحظه دلنشین داشت اما شروع بسیار بد و بازی های سبک و ابتدایی بیشتر بازیگرها ما رو از همون اول نمایش دلسرد کرد
نور و صحنه و لباس و حتی کوریوگرافی...و صد البته موسیقی بسیار خوب بود
اما باز هم می گم همه اینها، وقتی حرف اصلی پراکنده و بی اثر باشه، فایده ای نداره
دوستانی که کتاب رو خونده بودن و به دیدن نمایش اومده بودن، گفتن اصلا نمایش کردن اون کتاب کار سختیه...خب ...نمی کردن! یا برداشت آزاد می کردن.

امید که کارهای بعدی بهتر باشه