سال ثانیه یا یک عمر نماد
باز هم یک نمایش نمادین دیگر :

از همان ابتدای نمایش همه چیز با نمادها شروع می شوند، ورود بازیگران به صحنه همچون شو های cat walk در کنار ترکیب متناقض لباس های متحدالشکل کارگری.
--زمین صافی که از دید من نماد لایه ی رویی آگاهی است که در ابتدای نمایش تلاش برای کندن ( رسیدن به عمق ناخودآگاه) ناکام می ماند و با غلطک هایی که نماد سرکوبی هستند هر تلاشی برای مکاشفه و رسیدن به آگاهی سرکوب می شود.
--ده ها بازیگری که در طی نمایش پی به واحد بودنشان می بریم و اینکه همگی بخش های مختلف روان و مقاومت ها و واکنش های دفاعی یک نفر هستند.
--حرکات تکرار شونده ای که نشانی از یکنواختی و تکرار روزها ، ماه ها و سال ... دیدن ادامه ›› های عمر ماست
--از آنجایی که آب در نماد شناسی روان تحلیلی نمادی از ناخودآگاه است ، سطل های آب کورسو های کشف ناخودآگاه هستند که گاه با لباس ضد آب و گاه با خالی بودن سطل به شکست منتهی می شوند و اندک توفیقشان هم با غلطک ها ناکام می شود.
--تحت فشار قرار گرفتن شخصیت داستان با فشار آب توسط سایه که باز هم نمادی روان تحلیلی است که نشان می دهد هر فرد هرچند هم بخواهد دربرابر نیمه ی تاریک وجودش و نمود آن مقاومت کند به هر حال آن نیمه ی ناخوشایند یک جا نمودی از خود به جا می گذارد.
و .... ده ها نماد دیگری که یا یه خاطرم نمی آیند یا شاید از دید من پنهان مانده باشند.
در هر حال سال ثانیه نمایشی از نمود ناخودآگاه فردی و جمعی ماست که هر تماشاگری به سهم خود بخشی از درونیات و حالات خود را در آن خواهد یافت.

با سپاس فراوان و خسته نباشید به تک تک عوامل این کار
شهرزاد مقدادی
instagram.com/shahrzad_poem