سلام، ضمن عرض خسته‌نباشید به همگی
فارغ از تمام زحماتی که کشیدید، خواستم نظر شخصی‌مو اینجا براتون یادداشت کنم.
همون چند دقیقه‌ی اول فهمیدم که،
این اجرا، بازآفرینی صحنه‌ایِ فیلم The Voyeurs بود؛
فیلمی که خودش الهام‌گرفته از Rear Window آلفرد هیچکاکه.
از روی Rear Window چندتا فیلم ساخته شده، ولی به نظرم The Voyeurs یکی از بدتریناشه.
شاید اگه فیلم رو ندیده بودم نظرم این شکلی نبود
سوالم اینه چجوری می‌شه همچین فضای سینمایی‌ای ـ با اون همه نمای کلوزآپ و نورپردازی اتاق‌به‌اتاق ـ به این راحتی بیاد روی صحنه‌ی تئاتر؟!
اصلاً ... دیدن ادامه ›› چیزی برای نشون دادن وجود نداره
وقتی همه‌چی داره توی دیده شدن اتفاق می‌افته؛ توی فاصله، پنجره و نور.
تازه، توی خودِ فیلم The Voyeurs که سینما بود و کلی امکانات تصویری داشت،
بازم رفت سراغ دیالوگ‌های کلیشه‌ای و سطحی.
حالا اینجا که نه دیالوگ خاصی هست، نه تصویرسازی درست‌ودرمونی می‌شه کرد،
اصلاً چرا باید همچین چیزی بیاد روی صحنه‌ی تئاتر.