تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش دا
تماشاخانه طهرانSB > com/org | (HTTPS) localhost : 07:00:05
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
سلام
پنجشنبه این نمایش رو دیدم . * ضمن احترام و عرض ارادت به تمامی تهیه کنندگان و کارگردانان شریف ، با اخلاق و دوست داشتنی سینمای ایران *
این ... دیدن ادامه ›› بار جامعه هنری به جای یک سوزن به خود و یک جوالدوز به دیگران ، جوالدوز رو به خودش زد و فضای پشت پرده سینمای ایران رو با بازی درخشان و گرم بهنام شرفی به عنوان یک تهیه کننده ( تادلتان بخواهد هیز !! ) به چالش کشید. این مهم در آخرین تماس با موبایل ایشان (... روبرو ! ) به حد اعلا نشان داده شد! .( بهنام شرفی در اجرای نقش عالی بود ؛ همانگونه که در خنکای ختم خاطره بسیار عالی بود )
بوی تعفن توالت خانه که هر چند دقیقه یکبار از طرف یکی از بازیگران مطرح میشه هم در تایید همین فضاست.
ساختار نمایش مثل کتابهایی می مونه که 50 صفحه اولش رو می خونید ( هرچند جذابیتی نمی بینید ) ولی بعدش اتفاقاتی می افتن که خوشحال میشین که کتاب رو کنار نگذاشتین !!!
حدود سی دقیقه اول نمایش ( و بلکه بیشتر) خیلی معمولی و کسالت آور پیش رفت به طوری که اول فکر می کنید جمعی دور هم هستن و مشغول بازی ...خب که چی؟ ... اما کم کم ارتباط بین بازیگرها مشخص میشه
و مثلا دلیل تنفر دو بازیگر زن از هم رو در اواخر نمایش می فهمیم . اجرای حکم و نشئگی اجباری و برخلاف میل دختر بازیگر
و« درباره الی» یکبار از زبان کارگردان - تعریف - میشه و هم اقتباسی از درباره الی با حضور پسر همسایه- اجرا- میشه و اینها همون اتفاقی هستند که منتظرشون بودیم .
* عرض خسته نباشید به گروه کارگردانی و بازیگران
پنجشنبه این نمایش رو دیدم . * ضمن احترام و عرض ارادت به تمامی تهیه کنندگان و کارگردانان شریف ، با اخلاق و دوست داشتنی سینمای ایران *
این ... دیدن ادامه ›› بار جامعه هنری به جای یک سوزن به خود و یک جوالدوز به دیگران ، جوالدوز رو به خودش زد و فضای پشت پرده سینمای ایران رو با بازی درخشان و گرم بهنام شرفی به عنوان یک تهیه کننده ( تادلتان بخواهد هیز !! ) به چالش کشید. این مهم در آخرین تماس با موبایل ایشان (... روبرو ! ) به حد اعلا نشان داده شد! .( بهنام شرفی در اجرای نقش عالی بود ؛ همانگونه که در خنکای ختم خاطره بسیار عالی بود )
بوی تعفن توالت خانه که هر چند دقیقه یکبار از طرف یکی از بازیگران مطرح میشه هم در تایید همین فضاست.
ساختار نمایش مثل کتابهایی می مونه که 50 صفحه اولش رو می خونید ( هرچند جذابیتی نمی بینید ) ولی بعدش اتفاقاتی می افتن که خوشحال میشین که کتاب رو کنار نگذاشتین !!!
حدود سی دقیقه اول نمایش ( و بلکه بیشتر) خیلی معمولی و کسالت آور پیش رفت به طوری که اول فکر می کنید جمعی دور هم هستن و مشغول بازی ...خب که چی؟ ... اما کم کم ارتباط بین بازیگرها مشخص میشه
و مثلا دلیل تنفر دو بازیگر زن از هم رو در اواخر نمایش می فهمیم . اجرای حکم و نشئگی اجباری و برخلاف میل دختر بازیگر
و« درباره الی» یکبار از زبان کارگردان - تعریف - میشه و هم اقتباسی از درباره الی با حضور پسر همسایه- اجرا- میشه و اینها همون اتفاقی هستند که منتظرشون بودیم .
* عرض خسته نباشید به گروه کارگردانی و بازیگران
علی جباری، فرزاد جعفریان، حمیدرضا مرادی، امیر مسعود، فروزین تقوی نژاد و Nargess Saadatmandy این را
خواندند
محمد رضا این را دوست دارد
محمد رضا این را دوست دارد
فروزین تقوی نژاد (foroozin)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۰۹ آبان ۱۳۹۲
نشئگی اجباری
۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۸
دوست‌دارم
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۱۰,۰۰۰ نفر
+۲۹,۱۵۰ برنامه
+۹,۳۱۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۳۱۳ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
