1- اصولا حس نخودی بودن هیچ موقع برای آدم خوشایند نیست. حالا میخواد علت این حس بازی گل کوچیک یا وسطی دروران کودکی و نوجوانی باشه، یا شرکت در رخدادی با ادعای مشارکتی بودن در زمان جوانی و میانسالی! از اونجایی که هر کسی حداقل یه بار این حس ناخوشایند رو در طول زندگیش لمس کرده، به نظرم اگر در تبلیغات گفته میشد تماشاگران حضوری نخودی در این رخداد دارند، همه تکلیفشون از همون اول با خودشون و این رخداد مشخص میشد و شاهد این همه نارضایتی که به دلیل تیلیغات کاذب در تماشاگران بوجود آمده نبودیم!

2- مفاهیمی چون سیاهی، ظلمت و غوطه وری در جهانی مسخ شده به خوبی در این نمایش ترسیم شده بود و همه چیز فراهم بود تا تماشاگر مرعوب و سرگردان به راحتی در این جهان پرسه بزند و یا به اصطلاح مشارکت کند! نورپردازی صحنه، صدای چک جک بیمارگونه ی قطرات آب در طول نمایش، دعوت به یکی شدن با تاریکی و تباهی در متن اجرا تنها تعدادی از این موارد است که البته همگی بجا و متناسب با مضمون نمایش بود. اما نکته ای که دل من را از این همه سیاهی زد انتهای اجرا بود که باز هم همانند ابتدای نمایش، اجراگر سوختن، تباهی و نیستی را به ذهن و روح تماشاگران القا می کرد. گویی که هیچ روشنایی و نوری وجود ندارد و این است و جز آن نیست. حتی اگر این کار نوعی تلنگر برای رویاروی با دنیای پیش رویمان هم بود اما کاش حداقل تماشاگر را با یک روزنه ی امید از این فضای مسخ شده به سوی آینده راهی می کردند، نه با وعده ی سوختن حتمی و تباهی!

3- در راستای نظر دوم یه پیشنهاد هم برای کارگردان داشتم که البته الان دیگه فرصت عملی شدنش نیست. به نظرم حالا که خیلی اصرار به غطه خوردن در ... دیدن ادامه ›› تاریکی مطلق و تباهی را داشتین، کاش رفت و آمد در طبقات برعکس چیزی بود که الان در اجرا وجود داره. یعنی اول به طبقه ی بالا میرفتیم و ویدئو اینستالیشن رو میدیدیم، بعد به همکف میومدیم و بعد به زیرزمین میرفتیم. این حرکت نزولی از بالا به پایین و دیدن نمایش با تم ظلمت در زیرزمین، این حس سقوط و نیستی رو خیلی بهتر و دوچندان به تماشاگر القا میکرد و شما هم موثرتر به هدفتون میرسیدین!

توضیح: این نظرات هیچکدام به معنای بد بودن یا ضعیف دانستن نمایش نیست. جهان ترسیم شده در این رخداد که با توجه به فضای فکری کارگردان آن خلق شده کاملا محترم و حتی ستودنیست. این ها فقط دعوتیست برای دیدن دنیای آن ور بام، قبل از افتادن از بام دنیای ترسیم شده در این رخداد...!