متاسفانه نمایش بسیار ضعیفی بود. برای من اولین تجربه بد با تاتر در تهران و کرج بود، با اینکه تاتر تازه کارها را هم دیده بودم و از تسلط جوانان روی نقش‌های خود لذت برده بودم. اما این بار احساس می کردم دارم تمرین نمایش را می بینم.

بیشتر از همه بی توجهی به شخصیت اصلی داستان، بتهوون، بسیار آزار دهنده بود. این بی توجهی در قسمت‌های مختلف نمایش مشهود بود. مثلا نوازندگان فاقد نظم ظاهری و جایگاه لازم در صحنه بودند. این نمایش در مورد یک موسیقیدان بود و انتظار می رفت جنبه موسیقایی منظم تر، خلاقانه تر و با شکوه تر و در یک کلام محور اصلی نمایش باشد.

شخصیت پردازی بتهوون غیرملموس بود چراکه با شواهد به جا مانده از ایشان تطابق نداشت. از نظر من تاکید روی آهنگسازی بتهوون با وجود ناشنوا بودن عجیب ترین اتفاق زندگی این هنرمند بود که نویسنده و کارگردان باید خلاقانه آن را به تصویر می کشید و تماشاچیان را شگفت زده می کرد. آنچه در بتهوون و بزرگان مشابه تحسین برانگیز است، روحیه تسلیم نشدن در برابر شرایط ناسازگار محیطی و جسمی است. افرادی که در برابر سدهای روزگار متوقف نشده، و درهای جدیدی را به روی انسانهای بعد از خود گشودند. جالب است بدانید بتهوون خواسته یا ناخواسته از الگوهای ریاضی در ساخت آهنگهای خود در زمان ناشنوایی بهره گرفت و با اینکار ... دیدن ادامه ›› توانایی مغز انسان برای یافتن راه حل برای مسائلی به ظاهر غیرقابل حل را نشان داد.

متاسفانه دو سه سالی است که کیفیت تاترها به طور محسوسی افت کرده. امیدوارم به این هنر با ارزش بیشتر بها داده بشه و حداقل به جایگاه قبلیش برگرده.