این دومین نمایشی بود که من دیدم سال ۱۴۰۴ و خیلی از لحظه هاش و اون بیقراریها و استاپهای مکرر بین بازیگران لذت بردم. محتوای نمایش به نظرم خیلی عمیق بود اینکه چقدر دوست داشتنها و نداشتنها و لذتها و نیازهای بین آدمها متفاوته و همین باعث سوتفاهمشون میشه. و از همه اینها مهمتر جمله ای مثل اینکه ارزش نداره برای موفقیت بیش از اندازه تلاش کنی این جهانبینی لذت و مرگ به نظر من فوق‌ العاده بود.
با تشکر از همه بازیگران و سایت تیوال به خاطر معرفی نمایش