به سفارش یکی از دوستان هنرمندم که خود بازیگر و کارگردان تاتر نیز هست برای دیدن نمایش (زیرزمین) به عمارت نوفل لوشاتو رفتم و به تماشای آن نشستم . موضوعی تامل برانگیز و آشنا از زندگی مشقت بار لایه های زیرین و قشر فقیر و ضعیف جامعه که همزمان درگیر مصایب و مشکلات زیادی همچون فقر بیماری و آسیب های جسمی و روحی و روانی و بی خانمانی هستند . نمایشی تاثیر گذار از روابط فردی ادمهایی سرشار از آرزو والبته ناکام با دیالوگهایی زیبا و با مفهوم ..انجا که ماندگار به صفورا میگوید درد بهترین مسکن است ...بازی قوی واستادانه آقای بیژن مرادی و خانم مریم موسوی بیننده را در طول اجرای نمایش با داستان همراه می کرد. دیدن این نمایش را به دوستان عزیز و هنرمند نیز بیشنهاد می کنم .