به نظرم این مسئله کاملا درسته، منم دو اجرا دیدم، البته با فاصله اندک
ولی دلیل این کار رو بیشتر از اینکه متوجه عوامل اجرا بدونم، تقصیر مخاطبان می دونم که در تبلیغات نفر به نفر به جای اشاره به نکات قوت کار فقط به طنز کار اشاره شده، حتی خود من هم در این مورد سهم دارم و گناهکارم.

محمدرضا جان جانِ استدلالِ شما که می فرمایید هیچ دلیلِ اقتصادی برای باج دادن به تماشاگر لااقل در این کار وجود نداره صحیح و متینه. من متاسفانه یا خوشبختانه هیچ نسخه ضبط شده هم به عنوان مدرک ندارم ولی از وجودِ تغییراتی که گفتم مطمئنم. نمونه خیلی بارزش تغییرِ روایت خطیِ بار اول به روایت غیرخطی در بار دوم بود.
مثال بارزشم در بار دوم وجودِ بچه با کالسکه در یکی از اولین صحنه های زمانِ گذشته بود، بدون آنکه فلسفه وجودی کالسکه و مبدا پیدایش بچه به لحاظ داستانی برای تماشاگر روشن بشه. نمونه ی دیگر از تغییرات صحنه رمانسِ تک گوییِ دو مرد در دوگوشه ی صحنه ای تاریک با نورهای موضعی بود که هرکدام جدا از هم در مورد معشوقشان اظهار دلدادگی و وصف حال می کردند. که در دیدار دوم بسیار به انتهای نمایش نزدیکتر شده بود.
واز تغییراتِ دیگری که به نظرم به کار لطمه زده بود، تشجیع بسیار شدیدتر امیر جعفری به نقش "حسن شکلک" در همراهی تماشاگران و تشدید تشویقها ... دیدن ادامه ›› بود.
بر اساس کارگردانی و اجرایی که جناب مرادی از نمایشنامه بانو نغمه ثمینی داشتند که سویه های عامه پسندانه بسیار بیشتر از سویه های اجتماعی-تاریخی-سیاسی پررنگ شده است، به نظرم این تغییرات هم در همین راستاست و ایجادشان هم با فلسفه ذهنیِ ایشان(که در آوای تیوال مفصل و مبسوط بهش پرداخته اند) همخوانی دارد.

اعتراف میکنم که در مورد مشهود بودن تغییرات حق باشماست و ظاهرا خستگی شدید در زمان اجرای دوم باعث غفلت من شده(متن هر دو بار رو گوش دادم و به گوش دریافتم)...در مورد حسن شکلک و تهییج تماشاگرا،همونجا هم برام عجیب و غیرقابل قبول بود...شاید کارگردان داره یسری ازمون و خطا میکنه و فیدبک میگیره واسه کارای بعدیش!