متاسفانه تا قبل دیدن این اجرا فکر میکردم فرهنگ نمایش برای بینندگان تئاتر رو به افول هست اما بعد از دیدن این اجرا متوجه شدم خیلی از کم و کاستی ها از خود عوامل اجرا و سالن ها نشات میگیره. اولا پس از خرید بلیط برای بنده پیام امد که اجرا از ساعت 7:30 به ساعت 7 موکول شده.کمااینکه درب های سالن ساعت 7:30 باز شد و اجرا یک ربع بعد.این یعنی برای وقت من مخاطب هیچ ارزشی قائل نشدن و بنده و امثال بنده برای اینکه احترام بگذاریم به حقوق دیگران نزدیک به 2 ساعت الاف شدیم. دوم اینکه با توجه به این که زمان اجرا هیچ تغییری نکرده چه دلیلی داره که پس از شروع اجرا درب سالن باز شود و اجازه ی ورود به بیننده ای داده شود که هیچ احترامی برای دیگران قائل نیست؟؟؟ متاسفانه رفت امد حین اجرا تمرکز و اعصاب من بیننده رو بهم ریخت و احساس میکنم این اجرا را با نگاهی منتقدانه تماشا کردم
در خصوص اجرا میتونم بگم که با یک داستان کلیشه ای ایرانی طرفیم که دارای میزانسن خوبی بودولیکن اگر از اجرای فوق العاده و صدای دلنشین خانم نادری بگذریم این اجرا چیزی برای نمایش نداشت. نکته دوم نقش سعید کفتر مرا برد به فیلم های جناب عطاران و حرف خانم سوسن پرور درباره ی ایشون، انگار همه ی ما یک سعید کفتر تو اطرافمون داریم، شخصی فارق از تمام تلاش ها و ساده دلیایی که میکنه همیشه یک انسان از پیش بازندس.
عذرخواهی مرا بپذرید بابت انتقاد البته از نظر خودم بجا.امیدوارم پیروز سربلند باشین و این نقص های کوچک اما تاثیر گذار نیز برطرف شود.