نمایشگاه›اقلیم گمشده

هر یک از عروسکها، چُنان واژه های یک شعر اند. شعری تصویری که می توان لمسش کرد، نگاهش کرد و در ذهن به خاطر سپرد. تصویرِ آدمیانی که هیچگاه فرصتِ دیدن، گفتن و زیستن، نیافتند.

Each of the Puppets are like the words of a poem. A visual poem that can be touched, looked at and remembered in the mind. The image of people who never had the opportunity to see, speak and live.