نمایشگاه›لطفاً ماسک‌هایتان را بردارید

روزهای تعطیل گالری: شنبه ها

من همیشه با دیدن عکسهای کشتارگاه و گوشت شدیدا تکان خورده ام و برای من بسیار نزدیک اند به مصلوب شدن... البته که ما گوشت هستیم . ما به طور بالقوه لاشه هستیم. هرگاه که به قصابی می روم درعجب ام که چطور من به جای حیوان اینجا نیستم.
"فرانسیس بیکن"
از ابتدای تاریخ بشریت زمین برای انسان به مثابه میدان نبردی برای نسل کشی گونه های حیوانات بدل شده است. این جنگی است یک طرفه و ممتد که پایانی نامعلوم دارد والبته که تا به امروز پیروز میدان خود انسان بوده است. این جنگی است که در آیین قانون تعریف شده است ، قانونی که انسان خود آن را به واسطه حاکمیتی خود ساخته گمارده است.انسانِ امروزه فی الواقع یک ماشین کشتار است ؛ تنها موجودی است که صرفا برای لذت می کشد.
اما انسان چیست ؟ آیا یک نمود رفتاری بارز و برتر در میان جانوران است یا یک موجودیت که رفتارساز است؟ انسان خود را یک خداوندگار کوچک بر روی زمین می بیند تا بتواند زمین را به بستری برای اعمال خشونت و جنایات تبدیل کند و از آنجا که قانون تنها برای انسان تداعی گر عدالت اجتماعی است فضایی ایجاد می شود که در آن انسان خشونت ذاتی خویش را به روی حیوانات طبیعت اعمال می کند، هرچند انسان خود نیز علاوه برنژاد پرستی که یک عمل ریشه دار در درون اوست، گونه پرستی نیز می کند. او از میان حیوانات ضعیف ترین آنان را شکار می کند یا به صورت سیستماتیک مورد بهره برداری شخصی قرار می دهد.
مجموعه پیش رو ترکیبی است از یک دنیای آخر زمانی، سیرکی رنگارنگ وغریب که بازیگرانش لاشه ها هستند وانسانی که زیستی متفاوت دارد. یک دگردیسی در قالب حیوان شدگی .یک چرخه بی پایان که از دل شهوانیات عمیق انسانی بر می انگیزد و در نهایت هولوکاستی حیوانی که پایانی ندارد...
در این آثار ظلم به حیوانات تنها مطرح نیست بلکه حقیقت وجودی سرشت انسان به نمایش گذاشته می شود و این خود یک گام در راستای ارزشمند بودن است، زیرا که حقیقت؛ اگر چه زننده ، اگر چه وحشتناک اما بیداری آفرین است. هنگامی که هنرمند قصد دارد آثاری را خلق نماید، شاید اولین نکته ای که به ذهنش خطور کند، برقراری ارتباطی عمیق با مخاطب باشد، ارتباطی که شاید با اولین نگاه مخاطب به اثر هنرمند برقرار شود. من در این آثار سعی کردم با وجود همه پیچیدگی ها، بازی های فلسفی و احساسی و پیروی از مفهوم ها با هر نوع مخاطبی ارتباطی صریح و بی پرده برقرار کنم. شاید با اولین نگاه به تک تک این نقاشی ها کمی شوک زدگی و گنگی را احساس کنید اما در نهایت درد و خشونتی پنهان از دل این رنگ های تیره و خشمگین فریاد میزند.

حوری نعیمی

افتتاحیه: جمعه ۸ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۶ الی ۲۰