🎭 نمایشی تلخ، جسور و اندیشمندانه
دیدن «بیست و یک» تجربهایست نفسگیر، نه فقط از نظر محتوای سنگینش، بلکه بهواسطهی شیوهی اجرا، نورپردازی و بازیهای دقیق و کنترلشده.
بدون اشاره به جزئیات داستانی، باید گفت که نمایش با ساختاری غیرخطی و فضایی نیمهمستند، به سراغ یکی از حساسترین موضوعات اجتماعی میرود، آن هم بدون شعارزدگی یا قضاوت صریح. کارگردانی با جسارت، طراحی صحنهی مینیمال اما گویا، و از همه مهمتر، گروه بازیگری هماهنگ، عمیق و باورپذیر، از نقاط قوت این اثر هستند. هر کدام از بازیگران با دقت و درک کامل از نقش، لحظههایی اثرگذار و قابل تأمل خلق کردند.
در میان این ترکیب قدرتمند، نقشآفرینی شخصیت «دکتر مدیسون» برای من بهویژه درخشان بود؛ اجرایی با ظرافتی مثالزدنی، سکوتهایی پرمعنا، و کنترل حسی که باعث شد این شخصیت با تمام پیچیدگیهایش، انسانی و ملموس جلوه کند — بینیاز از اغراق
... دیدن ادامه ››
یا تیپسازی.
نور و سکوت در این نمایش، به اندازهی کلمهها معنا دارند. گاهی چیزی که گفته نمیشود، بیشتر از آنچه گفته میشود در دل میماند. اگر به تئاتری فکرشده، عمیق و جسور علاقهمندید، «بیست و یک» رو از دست ندید. اما آمادهی روبرو شدن با پرسشهایی سخت باشید.