هر روز نگاه میکنم به افق
خاطراتی از دور دست
چونان ابرهای سیروس !
با طعمی گس از کودکانه هایم
می آیند و مرا
احاطه می کنند
مقاومت هم ، دیگر بی فایده است
با خود خواهند برد مرا آنجا
همانجایی که می آیی از آنسوی پاییز
در این ظلمت چو ، فانوسی
به یک دست نور و دست دیگرت شعر
چه چیز سهم منٍ شوریده حال خواهد بود
قصیده ای سراسر واژگان رهایی ...

"حسین کوهی"