آه،عزیزم، می دانی؟،
از تو فرار می کنم، اما،
نمی توانم - حتی 1 متر- از تو دورتر شوم.
انگار، روی تِرِِدمیل، درجا می زنم!
مهم نیست؛
فرار کردن روی تِرِِدمیل،
خوبی هایی هم دارد؛
خوبی هایی مثلِ:
افزایش قدرتِِ قلب،
یا تنظیمِ تپشِ اندام!

آخر می دانی؟؛
عشق تو، مثل خون نیست،
که در رگهای من جاری باشد؛
عشق تو،
چربیِ ... دیدن ادامه ›› مضِرری ست،
که در زیرِ پوستم، نفوذ کرده است؛
چربی های این روح و دل ، باید آب شوند،
و از دریچه ی چشمهایم،
به بیرون خارج شوند.
برای همین است که،
در روز، 3 بار،
و هر بار، به مدت 8 ساعت،
از تو فرار می کنم!

آه. طبیبم، یادت هست؟
روزی که نسخه ام را پیچیدی و گفتی:
"نام بیماری: سنگینی نگاه،
و سنگیِ دل."
اما نفهمیدی، که این اضافه وزن،
از آثارِ همین چربی هاست!
آخر، عزیزم... می دانی؟
هیچ وقت، طبیب حاذِقی نبوده ای!
z.k