دیشب بالاخره تونستم این نمایش رو ببینم... بی نظیر بود، من تاتر زیاد رفتم ولی تمام تاترهایی که تا به حال رفته بودم، ترجمه یه نویسنده خارجی بود و کارگردان با کمی ویرایش کار رو اجرا کرده بود. که البته تاترهای خوبی هم بودن ولی اصالت ایرانی نداشتند.
ولی این تاتر با همه فرق داشت. همه چیزش ایرانی بود، نوشته ایرانی، موسیقی اصیل ایرانی، دغدغه و مشکلات یه ایرانی...و در قسمتهای مختلف شهر تهران اتفاق می افتاد.
هر اپیزود طنز شیرینی هم داشت، ولی در انتهای هر اپیزود اشک آدم در می اومد... تلخی و غمی که هممون تجربه اش کردیم و یا در جامعه دیدیم.
من حوالی ساعت 7.15 رسیدم اونجا و ساعت 8 رفتیم داخل سالن و ساعت 8:15 اجرا شروع شد. اونقدر که بعضی دوستان راجع به بی نطمی و کیفیت سالن کم لطفی می کنند، نبود... میتونست بهتر یاشه ولی انقدر اجرا عالی بود که این مسائل جزیی، اصلا به چشم نمیومد.
تک تک عوامل، عالی بودن...تک تک بازیگرا، نوازنده، خواننده پراحساس و خوش صدا و... احسنت به کارگردان که همه چیز رو به خوبی درجای خودش چیده بود.
دست همگی بوسه باران...پایدار و سر زنده باشید.

پ.ن:دوستان این تاتر رو از دست ندید، ممکن سالها طول بکشه تا همچین تاتری اجرا بشه...کاش مدت اجرا بیشتر بود دوست داشتم پدر و مادرم رو ببرم...