تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
تماشاخانه طهران
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش داSB > com/org | (HTTPS) localhost : 09:20:08
چندی پیش نقدی رو در رابطه با نحوه اجرای یرما نوشته بودم و اینکه ارکان اجرا هر کدام در این اجرا چطور بودن . اما با خوندن نقد دوستان و بخصوص نقد مسعود آبایی لازم دونستم نقدی بر محتوی کار هم ببرم .
جمله ای که من رو تحریک کرد که نقد دومم رو بنویسم این بود که مسعود آبایی عزیز نوشتند : "از نظر من یرما یه تئاتر زنونه بود. من اصلا نتونستم با موضوعش ارتباط برقرار کنم." باید بگم دردا و حسرتا که یرمای لورکا باید انقدر ضعیف کار بشه که همچین برداشتی ازش بشه . با همه ی احترامی که برای کارکشته تئاتر دکتر رفیعی قائلم اما باید بگم که مضمون یرمایی که لورکا نوشته درک نشده و به هیچ وجه به تصویر کشیده نشد . مضمونی که باعث شده یرما نوشته ای بشه که نه صرفا زنونه بلکه جهان شمول و فارغ از محدوده ی خاص زمانی و مکانی و جنسیتی باشه . لورکا با پیش کشیدن ظرافتمندانه تمایل یرما به باروری و عشق و احساسی فراوانی که به کودک داشت میخواهد به ناباروری اسپانیا در دوره نگارش این متن که همزمان با دوره دیکتاتوری بوده اشاره کند و عقیم بودن نظام سلطه بر اسپانیا را که با عقیم بودن نقش خوان ، همسر یرما به تصویر میکشد . اسپانیای در حسرت باروری و کلافه از پیشرفت های پیرامون که در چنگال دیکتاتوری درکنج خانه گوشه گیر شده . لورکا در اوج استبداد اسپانیا که با هر زایش اندیشه ای مخالفت میشد و ناباروری سرتاسر اسپانیای در تاب باروری را فراگرفته بود این نمایشنامه رو نوشت و چه هنرمندانه از وجود یک زن برای به تصویر کشیدن کشورش بهره گرفت چقدر زیبا درونیات زن را با کش وقوس هاش بیان کرد و سلطه خوان بر یرما که سدی بر شور و نشاط و باروری وی بود به قلم آورده . حال متاسفم از اینکه بگم المان های این مضمون در کار اجراشده توسط دکتر رفیعی و گروهش به چشم نمیخورد گویی به این بعد متن اصلا تامل و توجهی نشده است . اینه که مخاطب به ناچار برداشتی از متن میکنه که تنها به صورت ظاهری متن که همانا نیاز ها و احساسات یک زن بوده . که البته در این مورد هم بدلیل بازی های ضعیف و بدون حس لازم ، همانطور که در نقد قبلیم آوردم و فرزانه محمدی عزیز هم خوب اشاره کرد موفق نبوده و متن رو زخمی کرده .
جمله ای که من رو تحریک کرد که نقد دومم رو بنویسم این بود که مسعود آبایی عزیز نوشتند : "از نظر من یرما یه تئاتر زنونه بود. من اصلا نتونستم با موضوعش ارتباط برقرار کنم." باید بگم دردا و حسرتا که یرمای لورکا باید انقدر ضعیف کار بشه که همچین برداشتی ازش بشه . با همه ی احترامی که برای کارکشته تئاتر دکتر رفیعی قائلم اما باید بگم که مضمون یرمایی که لورکا نوشته درک نشده و به هیچ وجه به تصویر کشیده نشد . مضمونی که باعث شده یرما نوشته ای بشه که نه صرفا زنونه بلکه جهان شمول و فارغ از محدوده ی خاص زمانی و مکانی و جنسیتی باشه . لورکا با پیش کشیدن ظرافتمندانه تمایل یرما به باروری و عشق و احساسی فراوانی که به کودک داشت میخواهد به ناباروری اسپانیا در دوره نگارش این متن که همزمان با دوره دیکتاتوری بوده اشاره کند و عقیم بودن نظام سلطه بر اسپانیا را که با عقیم بودن نقش خوان ، همسر یرما به تصویر میکشد . اسپانیای در حسرت باروری و کلافه از پیشرفت های پیرامون که در چنگال دیکتاتوری درکنج خانه گوشه گیر شده . لورکا در اوج استبداد اسپانیا که با هر زایش اندیشه ای مخالفت میشد و ناباروری سرتاسر اسپانیای در تاب باروری را فراگرفته بود این نمایشنامه رو نوشت و چه هنرمندانه از وجود یک زن برای به تصویر کشیدن کشورش بهره گرفت چقدر زیبا درونیات زن را با کش وقوس هاش بیان کرد و سلطه خوان بر یرما که سدی بر شور و نشاط و باروری وی بود به قلم آورده . حال متاسفم از اینکه بگم المان های این مضمون در کار اجراشده توسط دکتر رفیعی و گروهش به چشم نمیخورد گویی به این بعد متن اصلا تامل و توجهی نشده است . اینه که مخاطب به ناچار برداشتی از متن میکنه که تنها به صورت ظاهری متن که همانا نیاز ها و احساسات یک زن بوده . که البته در این مورد هم بدلیل بازی های ضعیف و بدون حس لازم ، همانطور که در نقد قبلیم آوردم و فرزانه محمدی عزیز هم خوب اشاره کرد موفق نبوده و متن رو زخمی کرده .
بیتا نجاتی (tina2677)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
بیتا نجاتی
از ۲۲ فروردین ۱۳۹۲
آقای فرنیان عزیز، همانطور که اشاره کردید، منظور نویسنده از نگارش این اثر ، به تصویر کشیدن جامعه عقیم اسپانیا در زمان دیکتاتوری ژنرال فرانکو و اشتیاق افراد پیشرو آن زمان به خروج از این وضعیت بوده لکن با توجه به وفاداری اجرا به متن، گمان می کنم این برداشت از داستان باید توسط مخاطب صورت گیرد نه اینکه لزوماً همه چیز توسط کارگردان اثر در برابر چشمان تماشاگر به نمایش در آید.هرچند که اگر برداشت مخاطب تنها محدود به درک حس شخصیت اصلی و راهی که برای نجات از آن در پیش می گیرد هم بشود، باز این داستان و این اجرا ستودنی است و گمان نمی کنم برای درک آن نیاز باشد حتماً مخاطب یک زن باشد.درمورد بازی بازیگران با شما مخالفم چراکه درقیاس با بسیاری از بازیگران مطرح امروز تئاتر ما، که متاسفانه تعدادی از این عزیزان حتی در اجرای رسا و بدون تپق دچار مشکل هستند، بازیهای بازیگران غیرحرفه ای این نمایش، تاثیرگذار و قابل قبول بود.
۲۰ خرداد ۱۳۹۲
دوست‌دارم
پاسخ
آقای فرنیان عزیز ممنونم بابت توجه و توضیحاتتون...
اول از همه بگم که من دیروز توضیحاتتون رو خوندم و نظرمو رو در مورد حرفاتون بطور کامل نوشتم که خیلی هم طولانی شده بود... که متاسفانه بدلیل اشکالاتی که تیوال داره همه ی نوشتم رو ... دیدن ادامه ›› پروند! :(
الان بطور مختصر دوباره مینویسم.
من نظرم رو در مورد تئاتری که دیدم نوشته بودم و نه داستانی که یه نویسنده ی بزرگی نوشته و خیلی هم پر محتوا هم بود و تو دوران خاصی هم نوشته شده بود و غیره...
تئاتری که من دیدم هیچ اثری از اون داستان پرمحتوایی که شما میگید رو نداشت.
نباید هم انتظار داشته باشید که هر کسی که میخواد بیاد تئاتری رو ببینه قبلش بره و اصل داستان رو بخونه... طبیعتا اگه ما یه داستانی رو بخونیم دلیلی نداره که بریم و تصویری رو تو ذهنمون از اون ساختیم رو با تصویر سطحی دیگه ای که یه کارگردان از اون میسازه خراب کنیم.
چون من نظرم اینه که هیچ فیلم و تئاتری به تاثیرگذاری خود کتاب و داستان نیست.
اول از همه بگم که من دیروز توضیحاتتون رو خوندم و نظرمو رو در مورد حرفاتون بطور کامل نوشتم که خیلی هم طولانی شده بود... که متاسفانه بدلیل اشکالاتی که تیوال داره همه ی نوشتم رو ... دیدن ادامه ›› پروند! :(
الان بطور مختصر دوباره مینویسم.
من نظرم رو در مورد تئاتری که دیدم نوشته بودم و نه داستانی که یه نویسنده ی بزرگی نوشته و خیلی هم پر محتوا هم بود و تو دوران خاصی هم نوشته شده بود و غیره...
تئاتری که من دیدم هیچ اثری از اون داستان پرمحتوایی که شما میگید رو نداشت.
نباید هم انتظار داشته باشید که هر کسی که میخواد بیاد تئاتری رو ببینه قبلش بره و اصل داستان رو بخونه... طبیعتا اگه ما یه داستانی رو بخونیم دلیلی نداره که بریم و تصویری رو تو ذهنمون از اون ساختیم رو با تصویر سطحی دیگه ای که یه کارگردان از اون میسازه خراب کنیم.
چون من نظرم اینه که هیچ فیلم و تئاتری به تاثیرگذاری خود کتاب و داستان نیست.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۶۱۰,۰۰۰ نفر
+۲۹,۱۵۰ برنامه
+۹,۳۱۰,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۸,۳۱۳ برگه
۹,۷۷۵ آلبوم
۵,۶۱۶ پادکست
