قهرمان‌ها و اساطیر رمان‌هایی که خوانده‌ایم و با آن‌ها زیسته‌ایم، در لحظه نیاز، حتی یک فرانک هم نمی‌توانند فراهم کنند. آن‌ها نه نصیحتی درخور دارند و نه راهکاری که برای پیچیدگی‌های زندگی واقعی کاربردی باشد. و لحظه فهم و لمس این واقعیت، همان ورود به "بزرگسالی" است.

پ.ن: عکس توی قاب "محمدعلی فروغی" است که یادش گرامی...