نسخه ی دوم این اجرا بهترین نمایش زندگیم رو توی ذهنم نابود کرد و راجع بهش نوشتم ..بعد از دیدن زندانی دانمارکی که بهترین اقتباسی بود که توی عمرم از هملت دیده بودم وسوسه شدم نسخه ی سوم نمایش بی پدر رو ببینم ..هرچه قدر که برای زندانی دانمارکی باید برای جناب مساوات کف زد ولی برای باز تولید بهترین نمایشش یعنی بی پدر باید سرزنشش کرد ..در واقع پدر بی پدر رو با نسخه ی سوم در اورده شد...یادمه یه نفر سال 96 برای بی پدر نوشته بود این اجرا رو با هیچ گروه بازیگری دیگه ای نمیشه تصور کرد و من بهش اضافه میکنم باهیچ موسیقی پایانیه دیگه ای نمیشه دید ...نابود کردید این اجرا رو اقای مساوات ..وقتی میتونید اجرای تازه و فوق العاده ای مثله زندانی دانمارک داشته باشد لزوم این باز تولید چیه ؟ و اگر قرار بر باز تولید برای یاداوری اجراهای درخشان گذشتتان برای نسل جدید مخاطبای تئاتره چرا دست به نابود سازی و ویران کردن اثر میزنید یا اینکه کاملا بی حوصله بدون هیچ ظرافتی مانند نسخه ی دوم اون رو نابود میکنید ..هر نقد مثبتی که بشه به اثر کرد به متنش وارده نه فرم اجرایی
همچنان سعی میکنم در ذهنم اجرای درخشان سال 96 که از بیخ و بن با هر دو نسخه ی اجرا شده ی امسال فرق داشت رو به عنوان یکی از بهترین نمایش های عمرم در ذهنم نگه دارم ..