ایده اولیه خوبی داشت که به طرز غریبی بد از آب دراومده بود و هرچی جلوتر میرفت بدتر و بدتر و بی محتوا تر میشد. بازی کاراکتر منجم و شخصی که زبونش رو بریده بودن خیلی خیلی ضعیف بود. چیزی که بنظر من اومد این بود که کاش نویسنده عزیز میدونستن اوردن یک خط در میون اشعار حافظ و سعدی یا صرف پرداختن به مسائل زنان، متن رو به نمایشنامه ای فاخر یا دست کم قابل دفاع بدل نمیکنه:)